“Άγγιξε απαλά την επιφάνεια του καθρέφτη και εκείνη υποχώρησε σαν λεπτεπίλεπτη μεμβράνη. Στις άκρες των δαχτύλων της ένιωσε το απαλό και δροσερό φιλί μιας ανοιξιάτικης αύρας και τότε, κατάλαβε πολύ καλά τι έπρεπε να κάνει.”
“Του φάνηκε, σαν να είδε μπροστά του, για λίγα δευτερόλεπτα, πολύ κοντούς ανθρώπους, πιο κοντούς κι από ένα μέτρο, με άγριο, σκούρο τρίχωμα, σε όλο το σώμα τους και με τρομακτικά παράταιρα και διαστρεβλωμένα τα μέλη τους.”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
