“Του φάνηκε, σαν να είδε μπροστά του, για λίγα δευτερόλεπτα, πολύ κοντούς ανθρώπους, πιο κοντούς κι από ένα μέτρο, με άγριο, σκούρο τρίχωμα, σε όλο το σώμα τους και με τρομακτικά παράταιρα και διαστρεβλωμένα τα μέλη τους.”
“Το παράξενο ήταν πως κάθε φορά που τραγουδούσε στο παράθυρό της, κοράκια μαζεύονταν γύρω της και την συνόδευαν με κρωξίματα. Κι εκείνη έμοιαζε να καταλαβαίνει την άναρθρη γλώσσα τους, και τους απαντούσε σαν να ήταν άνθρωποι.”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.