«Μόλις έπεσε το σκοτάδι, βγήκαν από την κρυψώνα τους. Μπήκαν στο σπίτι από την πόρτα της αυλής, παραβιάζοντάς τη. Άκουσαν βήματα από πάνω. Ήταν η μητέρα της. Έπρεπε να την ακινητοποιήσουν. Με γοργά, αλλά προσεκτικά βήματα, ανέβηκαν τη σκάλα…»
Το Γ’ και τελευταίο μέρος του αγωνιώδους ψυχολογικού διηγήματος του Παναγιώτη Ματσίγκα.
«Η μεταχείριση από το προσωπικό είχε γίνει καλύτερη, αλλά απείχε ακόμη από αυτή που θεωρείται ανθρώπινη. Τουλάχιστον όμως, είχαν πάψει να τη δένουν και οι ενέσεις είχαν μειωθεί αισθητά…»
Το Β’ Μέρος ενός ψυχολογικού διηγήματος απο τον Παναγιώτη Ματσίγκα.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
