”Δεν τον έβλεπε συχνά. Όταν όμως τον έβλεπε ήταν πάντα εκεί. Είχε έναν πολύ παράξενο τρόπο να εμφανίζεται από το πουθενά… Κυριολεκτικά από το πουθενά! Αρκούσε ένα στριφογύρισμα των βλεφάρων της και εκείνος ήταν εκεί. Σαν μια σκιά που έμοιαζε στο φως του ηλίου διάφανη, μα με το πρώτο πέπλο της νύχτας μεγάλωνε αφύσικα, χωρίς να ακολουθεί τους νόμους της φυσικής γινόταν ένα πελώριο τέρας.”
«Σε καίει το φως την ημέρα; Αδύνατον».
«Ναι, με καίει το φως την ημέρα. Δεν μπορώ να κυκλοφορήσω στο φως. Μόνο νύχτα μπορώ να βγω».
«Πώς και πότε συνέβη;»
«Όπως είπαν οι γιατροί, οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτή την ασθένεια είναι κυρίως άνδρες. Το αίμα μεταφέρει ζωτικής σημασίας ενισχυτικές δυνάμεις… Μήπως όμως σας κουράζω;» Αρνητικό γνέψιμο. «Καλοσύνη σας! Λοιπόν, συνεχίζω…
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 2
ΕπόμενηΕνημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
