“Ξαφνικά, ο Carrington πρόσεξε κάτι που ο ίδιος περίγραψε ως «δυο πολύ λαμπερές και λευκές εκλάμψεις», οι οποίες ανάβλυζαν μέσα από τις κηλίδες. Πέντε λεπτά αργότερα εκείνα τα πύρινα σιντριβάνια έσβησαν, αλλά μέσα σε λίγες ώρες το άγγιγμά τους θα γινόταν αισθητό σε ολόκληρο τον κόσμο.”
“Σε ένα σάπιο κελί που μύριζε θάνατο βρισκόταν ο Τεύκρος. Δεν είχε παράθυρο και τις ανάγκες του τις έκανε σε μικρό τσουκάλι. Το φαγητό που του προσέφεραν ήταν ξερό ψωμί και ένα τυρί σχεδόν μουχλιασμένο. Περνούσαν οι μέρες βασανιστικά, αλλά κάτι υπήρχε εκεί που έβαζε τον Τεύκρο σε σκέψεις.”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.