«Κι αν ο τρόπος που αυτή η σελίδα επεξηγεί στον αναγνώστη την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι, είναι θλιβερό. Τόσο γιατί δεν υπάρχω πια για να εμποδίσω εσένα να ανοίξεις το ημερολόγιο κάποιου ξένου, όσο γιατί φοβάμαι πως αυτή η στιγμή αναπόφευκτα θα φτάσει. Πιθανότατα, πολύ σύντομα…»
Ένα σκοτεινό διήγημα της Μαρίνας Κικίδου.
«Ήξερε τι είχε δει εκεί κάτω. Θυμόταν τη γυναίκα στη γωνία. Θυμόταν. Τα λευκά μαλλιά της άτακτα ριγμένα στους ώμους της, τα λευκά βρώμικα κουρελιασμένα ρούχα της, το σαπισμένο γεμάτο ουλές δέρμα της, τη δυσωδία που απέπνεε…»
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 48
ΕπόμενηΕνημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
