“Στέκεται ολόρθη, μαγική και ολόφωτη, σαν να έχει καταπιεί το φεγγάρι. Ασημίζει σαν αστέρι, το φως της διαχέεται παντού. Το βλέμμα αγέρωχο και σταθερό, αγναντεύει τον ορίζοντα σαν κάτι να περιμένει. Διαπερνά τα πάντα, αιχμηρή η ματιά της σαν στιλέτο…”
“Ένα αρνάκι νεκρό επιπλέει
Σε μια λίμνη από αίμα, εικόνα ψυχρή
Και ο Λύκος τη σάρκα ρουφάει
Δε θέλει να με βρουν ζωντανή…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
