”’Τότε ήταν που με βρήκε ένα ξωτικό, όμορφο με χρυσά μακριά μαλλιά, πράσινα μάτια σαν σμαράγδια και μυτερά αυτιά. Με είδε ταλαιπωρημένο όπως ήμουν και δεν με φοβήθηκε, παρόλο που η μορφή μου δεν είχε λογική. Μια μαύρη μάζα γεμάτη με φωτεινούς αστερισμούς μέσα της, ένα συσσωρευμένο σύμπαν. Αν το σύμπαν ήταν μια σφαίρα, τότε αυτή θα ήμουν εγώ. Με πήρε στα χέρια του και τότε ήταν που πήρα την πρώτη μου μορφή. Τη μορφή ενός μωρού. Αγγίζοντάς το δέρμα του έγινε και κομμάτι δικό μου. Απέκτησα σκιστά, μαύρα μάτια και μυτερά αυτιά.”
”Ο Σέθ πήρε θέση ετοιμότητας, για να αρχίσει η μονομαχία. Ο αντίπαλός του όμως αντί να κάνει το ίδιο, άπλωσε το χέρι του προς χειραψία. Για μια στιγμή παραξενεύτηκε. Υποπτεύθηκε πως θα εκμεταλλευτεί την ευγενή αυτή κίνηση για να τον χτυπήσει, αν ανταποδώσει την επιβεβαίωση. Έτσι διστακτικά άπλωσε το δεξί του χέρι κι έσφιξε το χέρι του αντιπάλου του.”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
