Τα Σάρκινα Δέντρα – Μέρος Α’

“Έπρεπε να περάσει μέσα από το δάσος με τα σάρκινα δέντρα.  Οι κορμοί του ήταν σώματα από φτωχούς ανθρώπους που είχαν προσπαθήσει να ξεσηκωθούν για να πάρουν αυτό που δικαιούνταν. Έτσι ο τύραννος διέταξε να τους βασανίσουν μέχρι θανάτου και τα διαμελισμένα κορμιά τους να στηθούν σαν δέντρα σε εκείνο το ανήλιαγο κομμάτι πεδιάδας ως παράδειγμα…”

Του είχαν πει να τρέξει με μεγάλη βιασύνη αν τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως είχαν σχεδιαστεί κατά γράμμα. Και εκείνος έτρεχε…

Έπρεπε να περάσει μέσα από το δάσος με τα σάρκινα δέντρα.  Οι κορμοί του ήταν σώματα από φτωχούς ανθρώπους που είχαν προσπαθήσει να ξεσηκωθούν για να πάρουν αυτό που δικαιούνταν. Έτσι ο τύραννος διέταξε να τους βασανίσουν μέχρι θανάτου και τα διαμελισμένα κορμιά τους να στηθούν σαν δέντρα σε εκείνο το ανήλιαγο κομμάτι πεδιάδας ως παράδειγμα. Το τοπίο δημιουργούσε μια τραχύτητα στο δέρμα. Με μια κίνηση σου, φοβόσουν μην βρεθείς εκεί που βρέθηκαν αυτοί.

Ήταν το χειρότερο κομμάτι του σχεδίου. Θα έπρεπε να μπει μέσα στο δάσος να πάρει το κλειδί μέσα από τις σάπιες σάρκες και να μπορέσει να ανοίξει την πόρτα του κρεματόριου για να ανοίξει την πύλη και να αποδράσουν οι πολιτικοί κρατούμενοι που βρίσκονταν μέσα. Κάτι διόλου εύκολο, αφού οι φρουροί δεν ήσαν άνθρωποι αλλά παρόλο που στην όψη έμοιαζαν με ανθρώπους. Η διαβόητη φαντασία του τυράννου ήταν πεπεισμένη πως κανείς δεν ήταν τόσο γενναίος και ταυτόχρονα τόσο σιχαμερός ώστε να ψάξει μέσα στα νεκρά κορμιά των πρώην συντρόφων του για να πάρει το κλειδί. Και όμως υπήρξε κάποιος. Δεν είχε οικογένεια, τους είχαν σκοτώσει όλους. Δεν διακινδύνευε τίποτα, παρά μόνο τη ζωή του. Όταν κάποιος τα έχει χάσει όλα, γίνεται άτρωτος. Και όμως, όταν ήρθε η στιγμή να βουτήξει το χέρι του και να ψάχνει ανάμεσα στα εντόσθια για ένα μάτσο κλειδιά, απεχθανόταν τον εαυτό του. Έλεγε πως είναι για ιερό σκοπό…

Τα σάρκινα δέντρα- Συνταγματάρχης Ζόφος

Κανείς δε θα μπορούσε να σκεφτεί ένα τόσο ειδεχθές και συνάμα απεχθές τρόπο για να ελευθερωθούν όσοι είχαν «χτίσει» τα μιασματικά σάρκινα δέντρα. Κανείς εκτός από τον Συνταγματάρχη Ζόφο. Εκείνος έκανε κουμάντο στα πάντα. Αν δεν του άρεσε κάτι απλά το εξόντωνε. Εξάλλου το ίδιο το όνομα του, τα αποδείκνυε όλα.  Ήταν ο Ζόφος μεταφορικά και κυριολεκτικά. Η αλήθεια ήταν πως κανείς δεν ήξερε από που προερχόταν και από που είχε φυτρώσει. Ήταν ένας ψηλός άντρας με πολύ αδύνατα πόδια, καχεκτικά θα τα έλεγε κάποιος και επίσης ήταν και στραβοκάνης. Είχε ένα περίεργο βάδισμα αλλά ο Πρώτος Νόμος που εξέδωσε ήταν να απαγχονίζεται δημοσίως όποιος κορόιδευε ή ακόμα και ανέφερε το περίεργο βάδισμά του. Είχε συντάξει ένα κράτος, όλο μόνος του. Από κάτω του υπήρχαν οι σατράπηδες, οι οποίοι τον υπηρετούσαν και εκτελούσαν τις ανίερες εντολές του. Ο Ζόφος είχε έναν μεγάλο φόβο και εχθρό. Την αλήθεια… Τον ενοχλούσε το έδαφος που πατούσε, το ηλιοβασίλεμα και η ανατολή. Τα άστρα της Νύχτας που περιέλουζαν τον ουρανό. Για αυτό και ένας από τους Νόμους του ήταν να στήσουν σε όλη την επικράτεια, μαύρα σεντόνια ώστε οι πολίτες να μη μπορούν να κοιτάξουν τον ουρανό ή τον ορίζοντα για να πάρουν ελπίδα. Ελπίδα… Τι ήταν αυτό το ξεχασμένο ιδανικό. Σας λέω με κάθε ειλικρίνεια δεν είχε γεννηθεί πιο αποτρόπαιο ον από τον Συνταγματάρχη. Ήθελε να επικρατεί παντού το ανέλπιδο μούχρωμα. Εκείνο το ζοφερό, ανήλιαγο συναίσθημα που βύθιζε τους ανθρώπους της επικράτειας στη λήθη. Υπενθυμίζω, κανείς δεν ήξερε την ιστόρία του και το παρελθόν του. Εμφανίστηκε σαν πολιτικός και με το πραξικόπημα που έκανε εξαφάνισε όχι απλώς την εκλεγμένη δημοκρατικά κυβέρνηση του προέδρου Τεύκρου αλλά έσπειρε την απελπισία. Ο Ζόφος κυριαρχούσε παντού. Και οι σατράπηδες έκαναν τη δουλειά του για εκείνον χωρίς καμία αντίρρηση.

Έλα όμως που κάποιοι δεν είχαν λυγίσει εντελώς ακόμη. Και εκεί θα ξεκινούσε μια ιστορία με αίμα και επανάσταση. Ήδη ένας θεότρελος, γενναίος πήγαινε τρέχοντας προς τα σάρκινα δέντρα να πάρει το κλειδί και να απελευθερώσει τους συντρόφους του. Ποιος ξέρει τι μέλλει γενέσθαι…

 

Main Image Reference

Tags: The Weird Side Daily , weird , αλήθεια , αλλόκοτο , Άνθρωπος , άτρωτος , βάδισμα , βασανιστήρια , βασανιστήριο , δάση , δάσος , δέντρα , δέντρο , διήγημα , Διηγήματα , ελπίδα , εντολές , εξόντωση , εχθρός , ζωή , θάνατος , ιστορία , κλειδί , κορμιά , κράτος , κρατούμενοι , κρατούμενος , κρεματόριο , νεκροί , νεκρός , νόμος , νύχτα , οικογένεια , ουρανός , πολιτικός , πραξικόπημα , πτώμα , σάρκα , σάρκες , σάρκινα δέντρα , σκοτάδι , συναίσθημα , Συνταγματάρχης Ζόφος , σύντροφοι , σύντροφος , σώμα , σώματα , Τζωρτζίνα Κουρουσιακλή , τύρρανος , υπηρεσίες , φαντασία , Φόβος , φρουροί , φρουρός

Τζωρτζίνα Κουρουσιακλή

Δημοσιεύτηκε 3 Μαρτίου, 2021

Σχόλια και απόψεις.

Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.