Δεν έχουμε συνηθίσει μέσα στην ελληνική μουσική να ακούμε ιστορίες για μυστήρια πλάσματα και τόπους ή για καταστάσεις βγαλμένες από τον κόσμο της φαντασίας. Παρόλο που η Ελλάδα είναι μια χώρα με πλούσια μυθολογία αλλά και γεμάτη λαϊκούς μύθους, εντούτοις οι δημιουργοί, πιο συγκεκριμένα οι μουσικοί, μιας και με αυτούς καταπιανόμαστε εδώ, δεν την εκμεταλλεύονται στο έπακρο. Όμως, υπάρχουν κι εκείνοι, οι οποίοι εμπνεύστηκαν από αυτήν, είτε γενικότερα από τον χώρο του φανταστικού και μας χάρισαν μελωδίες που μας ταξίδεψαν σε άλλους κόσμους, όπου η μαγεία, η φαντασία, είτε ακόμη και ο τρόμος, κυριαρχούν. Στο συγκεκριμένο άρθρο, συγκέντρωσα μόλις δέκα, με δεκάδες ή και εκατοντάδες να υπάρχουν εκεί έξω όμως, τα οποία μας καλούν να ξεφύγουμε από την πραγματικότητα μας και να ανακαλύψουμε καινούργιες.
Το Άγαλμα
Πρόκειται με σιγουριά για ένα από τα πιο γνωστά ζεϊμπέκικα του ελληνικού πενταγράμμου, το οποίο το χόρευε και συνεχίζει να το χορεύει πλήθος κόσμου. Η ιστορία του τραγουδιού αφορά έναν άντρα, ο οποίος πληγωμένος από την σχέση του, επιστρέφει στην πλατεία που γνωρίστηκαν. Εκεί θα συναντήσει ένα άγαλμα, στο οποίο θα πει την ιστορία του. Παρότι, υπάρχουν διάφορες ερμηνείες για τους στίχους ( υποστηρίζεται πως η λέξη «Άγαλμα» χαρακτηρίζει μια πόρνη), εντούτοις για μένα πάντα συμβόλιζαν τη μοναξιά του ήρωα και την αδιαφορία των ανθρώπων, όπου σε μια ολόκληρη πλατεία, μονάχα ένα άγαλμα βρέθηκε να τον ακούσει, το οποίο μπορεί εξωτερικά να είναι πέτρινο αλλά δε διαθέτει πέτρινη καρδιά.
Δαίμονες
Οι «Δαίμονες» αποτελούν ίσως την πιο γνωστή ελληνική ροκ όπερα, σε παραγωγή των Άννα Βίσση και Νίκου Καρβέλα. Η πρώτη ανέλαβε και τον πρωταγωνιστικό ρόλο της παράστασης ενώ ο δεύτερος ήταν ο συνθέτης των τραγουδιών. Το έργο κυμαίνεται σε δύο χρονικά πλαίσια. Αρχικά, μεταφερόμαστε στον Μεσαίωνα, όπου μια Μάγισσα πραγματοποιεί μια σατανιστική τελετή, συλλαμβάνοντας της αργότερα ένας Ιεροεξεταστής. Εκείνος ζητάει από τη Βασίλισσα να τη θανατώσει. Στη συνέχεια, στη Νέα Υόρκη του ’91, βλέπουμε την πρόβα ενός θιάσου. Η πρωταγωνίστρια, Ροζάννα, έχει σχέση με το σκηνοθέτη, Ντάνιελ, προκαλώντας τη ζήλια της συναδέλφου της, Λόα. Εκείνη αποφασίζει να εκδικηθεί το ερωτευμένο ζευγάρι, κάνοντας μαύρη μαγεία.
Το πιο γνωστό κομμάτι της παράστασης είναι σίγουρα το «Δαίμονες», το οποίο έγινε και μεγάλη επιτυχία την χρονιά που κυκλοφόρησε. Στο συγκεκριμένο τραγούδι, η Ροζάννα και ο Ντανιέλ νιώθουν πως τους έχουν κυριέψει πλάσματα του σκότους και έχουν την ανάγκη να απαλλαγούν από αυτό το βάρος.
Παραμύθι
Το τραγούδι είναι αυτό που περιγράφει ο τίτλος του, ένα παραμύθι. Ο ήρωας μας ψάχνει να βρει παντού την αγάπη του, ρωτώντας τον ήλιο, το φεγγάρι, την θάλασσα και τα στοιχεία της φύσης, με την σειρά τους, του απαντούν. Η μουσική είναι πλημυρισμένη με ελληνικά στοιχεία, έχοντας όμως παράλληλα κάτι εξωτικό, κάτι παραμυθένιο ίσως, στον ήχο του. Η φωνή του Ορφέα Περίδη, από την άλλη, μελωδικότατη, μας μεταφέρει άψογα το συναίσθημα και τη γλυκύτητα του τραγουδιού.
Οι ψυχές
Το ρολόι χτυπά μεσάνυχτα κι ένας περίεργος ήχος έρχεται από την κουζίνα ή μια παράξενη σκιά νιώθεις να σε ακολουθεί στο στενάκι που βαδίζεις. Σε τέτοια ανατριχιαστικά σκηνικά αναφέρονται «Oι ψυχές» των Goin’ Through. Για όλους εκείνους τους φόβους που μας κυριεύουν όταν το σκοτάδι τυλίγει τη γη και η φαντασία μας αγριεύει. Για εκείνα τα φαντάσματα, τα πνεύματα ή τις ψυχές που δεν πρόλαβαν να πουν όσα ήθελαν.
Η συνεργασία του γνωστού συγκροτήματος με την Άλκηστις Πρωτοψάλτη, παρότι μοιάζει φαινομενικά ένα ασύνδετο σχήμα, αποδεικνύεται απόλυτα ταιριαστή, με τη χαρακτηριστική φωνή του Νίκου Βουρλιώτη να κουμπώνει ιδανικά με τη σχεδόν οπερατική χροιά της.
Το όνειρο του πολεμιστή
Οι ιστορίες φαντασίας, εκτός από ξωτικά και νεράιδες, μεταξύ άλλων, μιλούν και για εκείνους τους γενναίους ήρωες που αντιμετωπίζουν δράκους και κάθε λογής μυθικό πλάσμα για να φέρουν δικαιοσύνη και ελευθερία, για να ξορκίσουν το κακό από τον κόσμο και θα συνεχίσουν να αγωνίζονται ακόμη και αν γνωρίζουν πως ο θάνατος είναι αναπόφευκτος. Για έναν τέτοιο πολεμιστή μιλάει και το συγκεκριμένο τραγούδι, ο οποίος βλέπει το τέλος να πλησιάζει.
Η παρουσία του κρητικού μουσικού στοιχείου είναι αδιαμφισβήτητη ενώ την σχεδόν ολοκληρωτική απουσία μουσικού οργάνου την συμπληρώνει ο Γιάννης Χαρούλης με την διαπεραστική φωνή του.
Της Άρνης το νερό
Η Άρνη, σύμφωνα με την αρχαιοελληνική μυθολογία, ήταν η πηγή στον Άδη από όπου έπιναν οι νεκροί και ξεχνούσαν τον επάνω κόσμο. Από την άλλη, η Άρνη είναι και χωριό της Άνδρου με πλούσια βλάστηση και τρεχούμενα νερά, όπου φημολογείται ότι όποιος έπινε από αυτά ξεχνούσε αυτούς που αγάπησε αληθινά. Έτσι λοιπόν, στο τραγούδι «Της Άρνης το νερό» του Σταύρου Σιόλα, η αγαπημένη του ήρωα ήπιε από αυτό το νερό και τον ξέχασε. Όμως, εκείνος της εξομολογείται πως κι αν ακόμη το πιει ο ίδιος, δεν πρόκειται να την ξεχάσει ποτέ.
Μαύρη Πεταλούδα
Οι πεταλούδες είναι ζώα που έχουν χρησιμοποιηθεί από διάφορες μυθολογίες του κόσμου, από την ελληνική και την ρωμαϊκή, μέχρι και τις μυθολογίες των Ινδιάνων και των Μεξικανών. Στους τελευταίους μάλιστα, η μαύρη πεταλούδα συγκεκριμένα είναι προάγγελος θανάτου, καθώς υποστηρίζεται πως αν σταθεί στην πόρτα ενός σπιτιού, κάποιος θα πεθάνει. Τέτοιος είναι και ο ρόλος της σε αυτό το τραγούδι, όπου καλεί τον χάρο να ρθει.
Ο κρητικός ήχος κάνει κι εδώ αισθητή την παρουσία του, χαρίζοντας μας μια περισσότερο σκοτεινή, σχεδόν γοτθική, ατμόσφαιρα. Σε αυτό συνδράμουν φυσικά και οι ανατριχιαστικοί στίχοι της Ελένης Φωτάκη αλλά και η ερμηνεία του Γιάννη Χαρούλη.
Η Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού
«Η Αιώνια Λιακάδα ενός Καθάρου Μυαλού» είναι μια ρομαντική ταινία επιστημονικής φαντασίας που αφορά την ιστορία ενός ζευγαριού, το οποίο βρίσκεται στα χωρίσματα. Η κοπέλα αποφασίζει, μέσω μιας εταιρείας, να σβήσει την σχέση τους από το μυαλό της. Μαθαίνοντας κάτι τέτοιο ο σύντροφος της, αποφασίζει να κάνει το ίδιο, μόνο που όσο βλέπει τις αναμνήσεις τους να χάνονται, ανακαλύπτει πως ακόμη την αγαπά. Όταν ξανασυναντιούνται, επαναλαμβάνουν το ίδιο «λάθος».
Το ομώνυμο τραγούδι του Solmeister διαπραγματεύεται μια αντίστοιχη ιστορία, μόνο που τον ρόλο της εταιρείας παίζει ένα μαγικό πηγάδι σε κάποιο χωριό. Οι στίχοι του κομματιού μεταφέρουν την απαραίτητη συγκίνηση ενώ η φωνή του νεαρού ράπερ αναδεικνύει εξαιρετικά την οργή και την λύπη του χαρακτήρα.
Χάρος
Η μορφή του χάρου είναι αρκετά διαδεδομένη ,όχι μόνο στους λάτρεις του φανταστικού, αλλά γενικότερα στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Στο παρακάτω τραγούδι, έχουμε την συνομιλία ενός ανθρώπου ετοιμοθάνατου και του ίδιου του θανάτου. Ο πρώτος υποβάλλει συνεχόμενες υπαρξιακές ερωτήσεις αλλά ο δεύτερος δεν πρόκειται να του δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις. Έχουμε και πάλι ένα ραπ κομμάτι, με τον ήχο του μπουζουκιού να έχει μια διακριτή παρουσία.
Μάντισσα
Πολλοί νομίζω θα θυμούνται τον πανικό που είχε προκαλέσει αυτό το τραγούδι το 2017, όταν και κυκλοφόρησε. Το μαρτυρούν άλλωστε και οι σχεδόν 45 εκατομμύρια προβολές στο YouTube. Εδώ, η ηρωίδα μας αποφασίζει να ακούσει τις συμβουλές της μάντισσας, η οποία της επισήμαινε τις δυσκολίες του έρωτα και η ίδια δηλώνει πως θα πετά κόντρα σε κάθε άνεμο για να δει τον έρωτα της. Η Μαρίνα Σάττι, η οποία έχει αναλάβει και την μουσική και την ενορχήστρωση του τραγουδιού, συνδυάζει αρμονικά ηπειρώτικα χαρακτηριστικά με σύγχρονους ρυθμούς και η μοναδική της φωνή σίγουρα μας ταξιδεύει.
Παραπάνω είδαμε, ή μάλλον ακούσαμε, τον ελληνικό στίχο να μιλά για ιστορίες με σκοτεινά πλάσματα, πνεύματα και για νερά της λήθης και τον άνθρωπο να συνομιλεί με αγάλματα, τον ήλιο, την θάλασσα αλλά και τον ίδιο τον θάνατο. Είδαμε την ελληνική μουσική να ξεφεύγει από τις συνήθεις πεπατημένες της. Είτε παίρνοντας στοιχεία από ελληνικούς μύθους, είτε από άλλες κουλτούρες, στα οποία δίνουν και τα δικά τους χαρακτηριστικά, Έλληνες μουσικοί μας απέδειξαν πως στην Ελλάδα έχει χώρο και μια άλλη μουσική πλευρά, ίσως περισσότερο αλλόκοτη.
Tags: Goin' Through , Solmeister , The Weird Side Daily , Youtube , αγάπη , Άδης , Άλκηστις Πρωτοψάλτη , Άννα Βίσση , άντρας , άρθρα , άρθρο , άρθρο φανταστίας , Ατμόσφαιρα , βασίλισσα , βλάστηση , Γιάννης Χαρούλης , δαίμονες , Δημήτρης Τάσκου , δικαιοσύνη , δράκοι , Δράκος , Ελένη Φωτάκη , ελευθερία , Ελλάδα , ελληνική ροκ όπερα , επιτυχία , έργο , ερμηνεία , ζεϊμπέκικο , ζευγάρι , Ζώα , Ζώο , Η Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού , Ήλιος , ήρωας , ήχος , θάνατος , θίασος , Ιερά Εξέταση , ιθαγενείς Αμερικάνοι , Ινδιάνοι , ιστορία , κακό , καρδιά , κομμάτι , κοπέλα , κόσμος , Κρήτη , μάγισσα , Μάντισσα , Μαρίνα Σάττι , μαυγεία , μαύρη μαγεία , Μαύρη Πεταλούδα , μαύρο , μεσαίωνας , μοναξιά , Μουσική , μουσικό όργανο , μπουζούκι , μύθοι , μυθολογία , μύθος , νεκροί , νεκρός , νεράιδα , νερό , Νίκος Καρβέλας , ξωτικό , Οι ψυχές , Ορφέας Περίδης , παραμύθι , Παράσταση , πεντάγραμμο , πηγάδι , Πηγή , πλαίσιο , πλάσμα , πλάσματα , πλατεία , πνεύμα , πνεύματα , πόρνη , πόρτα , ράπερ , Ροζάννα , Ροκ , ροκ όπερα , ρόλος , σκηνοθέτης , σκοτάδι , σκότος , σπίτι , Σταύρος Σιόλας , Στίχοι , στίχος , σύνθεση , σχέση , ταινία , Ταινίες , τελετή , τελετουργία , τελετουργικό , Της Άρνης το νερό , τίτλος , Το Άγαλμα , Το όνειρο του πολεμιστή , Τραγούδι , φαντασία , Φάντασμα , Φαντάσματα , φαντατικό , φεγγάρι , Φόβος , φύση , χάρος , Χορός , χωριό , ψυχές , Ψυχή
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.