Οι δεισιδαιμονίες διατηρούνται. Τα φαντάσματα που περιγράφουν τα παραμύθια είναι, σαν τις χάρτινες τίγρεις, τρομαχτικά στην όψη. Ωστόσο υπηρετούν τον ίδιο σκοπό: ‘Αν ο άνθρωπος αρνείται να τα φοβηθεί, τότε αυτά οφείλουν να φοβούνται τον άνθρωπο’.
Αυτός ο τρυφερός φύλακας που κάθε βράδυ, καθόταν σε μια κουνιστή καρέκλα, δίπλα στην κούνια ενός βρέφους που κοιμόταν γαλήνια και με την μαγική αύρα του, του χάριζε γλυκά όνειρα. Στο παρελθόν ήταν το δικό του υπνοδωμάτιο. Τον επισκέπτονταν οι αγαπημένοι του και ένας γλυκός σκυλάκος ξάπλωνε δίπλα του κουλουριασμένος. Στο μέλλον φαινόταν να είναι ζει εκεί το μωρό που είχε πάρει τη μορφή νεαρού αγοριού γεμάτο όνειρα.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 7
ΕπόμενηΕνημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
