”Τα πάντα γύρω του φλέγονταν, μπορούσε να μυρίσει την οσμή της απανθρακωμένης σάρκας. Τα χέρια του, τα ρούχα του ήταν ποτισμένα με αίμα. Όχι το δικό του, εκείνος δεν ήταν τραυματισμένος. Στεκόταν ακίνητος, μαρμαρωμένος στην άκρη της χαράδρας του όρους Στόρμ, το ιερό τόπο της φυλής των Νούρι. Στην αγκαλιά του κρατούσε σφιχτά το σώμα της αγαπημένης του Ανελίν. Το λευκό φόρεμά της είχε γίνει κατακόκκινο, το πρόσωπό της ήταν ωχρό.”
“Οι ιστορίες που λεγόντουσαν από τους Ινδιάνους τα βράδια γύρω από μια αναμμένη φωτιά και κάτω από το μαύρο πέπλο της νύχτας, μπορούσαν να φέρουν ανατριχίλα ακόμα και στους πιο δυνατούς ακροατές. Οι ψυχές όλων πάγωναν και οι καρδιές τους σταματούσαν στο άκουσμα των ονομάτων εκείνων των παράξενων και διψασμένων για θάνατο πλασμάτων…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
