“Σε κάθε δέντρο σε αυτό το δάσος ζούσε και μια νύμφη, και κάθε μέρα τραγουδούσανε και χορεύανε. Τα βράδια, τους απαγγέλανε ποιήματα που τα μαθαίνανε από τα άστρα. Ήταν τα καλύτερα χρόνια και οι πιο ξέγνοιαστες μέρες για τα δέντρα του δάσους. Άλλα κάποια μέρα οι νύμφες άρχισαν να φεύγουν σιγά σιγά, και πήγαν μακριά σε άλλα δάση μυστικά,”
Διαβάστε στον παρακάτω σύνδεσμο ένα φθινοπωρινό διήγημα από τον Λεωνίδα Καλλιάρα.
“Yπάρχουν κι εκείνοι, οι οποίοι εμπνεύστηκαν από την ελληνική μυθολογία και τους λαϊκούς μύθους, είτε γενικότερα από τον χώρο του φανταστικού και μας χάρισαν μελωδίες που μας ταξίδεψαν σε άλλους κόσμου, όπου η μαγεία, η φαντασία, είτε ακόμη και ο τρόμος, κυριαρχούν”.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
