”Οι «Εφιάλτες του Άγκαρατ» έχουν μία πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή, όπου το θρησκευτικό/συνωμοσιολογικό θρίλερ συναντούν το ιστορικό μυθιστόρημα με στοιχεία φαντασίας και την περιπέτεια της λογικής «πολεμιστής σε “σύνταξη” επιστρέφει στην δράση και όσοι τον τσάντισαν το μετανιώνουν». Πέρα από την ιντριγαδόρικη ιστορία με τις κυρίως ικανοποιητικές ανατροπές, υπάρχει ένα ωραίο μπλέξιμο με ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα, τα οποία και χρησιμοποιούνται με έξυπνο τρόπο και της δίνουν ένα όμορφο (και βίαιο) πλαίσιο.”
“Γύρω του υπήρχε σκοτάδι, αλλά η μορφή του ξεχώριζε, λες και βρισκόταν μέσα σε μια μπάλα ολόλευκου φωτός. Δεξιά και αριστερά του είχε από μία στοίβα από κόλλες αναφοράς που το ύψος τους του έφτανε ως τους ώμους. Ήταν γυμνό και κρατούσε σε κάθε χέρι από ένα στυλό, των οποίων μόνο οι μύτες ήταν στερεές, το υπόλοιπο υλικό χανόταν προς τα πίσω σε μια ουρά από υγρό μαύρο μελάνι που αιωρούταν και ήταν σαν να έρχεται προς την μύτη σαν εβένινη κορδέλα ή σαν λουρί για ένα μυτερό κατοικίδιο, με κολάρο για να το ελέγχει τα δάχτυλα του αλλόκοτου γραφιά…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
