“Εχθές το βράδυ ξύπνησα και ήμουν σε κατάσταση “sleep paralysis”. Δεν μπορούσα να κουνήσω το σώμα μου ούτε να μιλήσω. Τα αυτιά μου και τα μάτια μου όμως λειτουργούσαν, και εκείνος το ήξερε καλά αυτό. Έστρεψα τα μάτια μου αριστερά μου στο πλάι του κρεβατιού. Προσπάθησα να φωνάξω και να σηκωθώ αλλά ήταν μάταιο…”
“Συνάντησαν μια συμπλοκή. Μιαν ομάδα ανυπάκουων πολιτών, συγκρούστηκε με τις Δυνάμεις. Το σημείο είχε μετατραπεί, σ’ εμπόλεμη ζώνη. Οδομαχίες, φωτιές και χημικά. Στην προσπάθειά τους να διασχίσουν το σημείο των συμπλοκών, ένα μέλος της ομάδας τους, λιποθύμησε απ’ την έντονη χρήση χημικών. Ένα όχημα της πυροσβεστικής, περνούσε τρέχοντας σε κάποιον απ’ τους πλαϊνούς δρόμους κι οι σειρήνες του έκλαιγαν σα τρελές…”
Ένα δυστοπικό διήγημα της Χαράς Κωστοπούλου.
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
