“Ετοίμασε πάλι την ακτίνα του, η οποία τώρα του έλιωνε το κρανίο από το εσωτερικό. Το σώμα του δεν θα άντεχε για πολύ ακόμα, οποία κίνηση έκανε από ‘κει και πέρα θα στοίχιζε πολύ ακριβά. Η λάμψη από τα μάτια του φώτισε το μέρος όπου υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν το υπόγειο. Όμως, αυτό που έβλεπε ήταν ένα μεταλλικό μπουντρούμι, γεμάτο διαδρόμους που ξεχύνονταν αριστερά και δεξιά…”
”Προερχόταν από μια μακριά, καθαρόαιμη βασιλική οικογένεια. «Μια γενιά μαγισσών και βασιλιάδων», όπως συνήθιζε να λέει η μητέρα της. Μια υπέροχη τριανταφυλλιά, που ήταν θαλερή, μια φορά και ένα καιρό. Τώρα, το μόνο που απέμενε από εκείνη την τριανταφυλλιά, ήταν μονάχα η ίδια: Ένα μικρό, μαραμένο ρόδο, μισό ζωντανό, μισό πεθαμένο. Και όλα τα υπόλοιπα ήταν απλά αγκάθια.”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
