“Το άγγιγμα του χρόνου δεν καταφέρνει να τα γλυκάνει, να τα κάνει γραφικά ή να τους προσθέσει κάποιο αποτύπωμα ιστορικής ταυτότητας. Απλά τα φθείρει. Τα σκεπάζει με μια κρούστα διάχυτης αθλιότητας. Μοιάζουν να είναι εγκλωβισμένα σ’ ένα αέναο παρόν που επαναλαμβάνεται ατέρμονα…”
“Τα χάπια μου προσφέρουν αυτό που λαχταρώ πιο πολύ απ’ όλα: Τη λησμονιά. Οικοδομούν ένα χημικό τείχος που κρατάει μακριά τα φριχτά όνειρα που προσπαθούν κάθε βράδυ να εισβάλλουν στο κεφάλι μου: Εικόνες πλοκαμοφόρων τεράτων που αναδύονται από μια αγριεμένη θάλασσα και ισοπεδώνουν αλαλάζουσες πολιτείες…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
