Αυτός ο τρυφερός φύλακας που κάθε βράδυ, καθόταν σε μια κουνιστή καρέκλα, δίπλα στην κούνια ενός βρέφους που κοιμόταν γαλήνια και με την μαγική αύρα του, του χάριζε γλυκά όνειρα. Στο παρελθόν ήταν το δικό του υπνοδωμάτιο. Τον επισκέπτονταν οι αγαπημένοι του και ένας γλυκός σκυλάκος ξάπλωνε δίπλα του κουλουριασμένος. Στο μέλλον φαινόταν να είναι ζει εκεί το μωρό που είχε πάρει τη μορφή νεαρού αγοριού γεμάτο όνειρα.
“Γύρω του υπήρχε σκοτάδι, αλλά η μορφή του ξεχώριζε, λες και βρισκόταν μέσα σε μια μπάλα ολόλευκου φωτός. Δεξιά και αριστερά του είχε από μία στοίβα από κόλλες αναφοράς που το ύψος τους του έφτανε ως τους ώμους. Ήταν γυμνό και κρατούσε σε κάθε χέρι από ένα στυλό, των οποίων μόνο οι μύτες ήταν στερεές, το υπόλοιπο υλικό χανόταν προς τα πίσω σε μια ουρά από υγρό μαύρο μελάνι που αιωρούταν και ήταν σαν να έρχεται προς την μύτη σαν εβένινη κορδέλα ή σαν λουρί για ένα μυτερό κατοικίδιο, με κολάρο για να το ελέγχει τα δάχτυλα του αλλόκοτου γραφιά…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 5
ΕπόμενηΕνημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
