Όταν ο Phillip, ο γιος της οικογένειας Snedeker διαγνώστηκε με λέμφωμα Hodgkin το 1986, πολλά άλλαξαν στην ζωή των Snedeker. Εγκατέλειψαν στο σπίτι τους στη Νέα Υόρκη και μετακόμισαν στο Southington της Πολιτείας του Connecticut, κοντά στο νοσοκομείο όπου θα λάμβανε ο γιος τους θεραπεία για τον καρκίνο. Η μετακόμιση ήταν ένα επίσης σημαντικό πρόβλημα που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν. Δεδομένου πως ήταν μια οικογένεια με τρία παιδιά και ένα ανίψι και με τα οικονομικά τους ήδη να δοκιμάζονται από τις θεραπείες του γιού τους, δεν μπορούσαν να διαθέσουν πολλά χρήματα σε για ένα ενοίκιο αλλά παράλληλα, ούτε να μείνουν σε ένα μικρό σπίτι.
Ο Allen Snedeker θεώρησε τον εαυτό του υπερβολικά τυχερό όταν βρήκε ένα φαινομενικά ιδανικό διώροφο σπίτι, σε μια εξαιρετική τιμή. Χωρίς να το σκεφτούν δεύτερη φορά, υπέγραψαν τα συμβόλαια και μετακόμισαν στο σπίτι του Southington.
Δεν άργησαν πολύ να καταλάβουν το λόγο που το σπίτι είχε τόσο περιέργως χαμηλό ενοίκιο. Η απάντηση κρυβόταν στο υπόγειο, το οποίο μάλλον κανείς δεν είχε επισκεφτεί πριν πάρουν την απόφαση να μετακομίσουν στο σπίτι. Ο Allen και η γυναίκα του Carmen ανακάλυψαν φορεία, σύνεργα ταρίχευσης και τραπέζια νεκροψίας. Όπως αποδείχθηκε, μέχρι πριν από λίγα χρόνια στο σπίτι στεγαζόταν το γραφείο τελετών Hallahan από το οποίο είχαν περάσει πολλοί αποθανόντας για αρκετές δεκαετίες πριν καταλήξουν στο νεκροταφείο. Σε κάποια ντουλάπια υπήρχαν ακόμα φωτογραφίες από τα πτώματα κατά τη διάρκεια της ταρίχευσης. Παρά την ιδιαιτέρως αυτή μακάβρια ανακάλυψη, οι Snedeker δεν αποθαρρύνθηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι, ή, και να ήθελαν, δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν. Καθάρισαν το υπόγειο και το μετέτρεψαν σε υπνοδωμάτιο για τους δύο γιούς τους, σαν να μην συνέβη ποτέ τίποτα. Τα πράγματα όμως έμελλαν να αλλάξουν σύντομα…
Περίεργα, στην αρχή μικρής σημασίας, συμβάντα άρχισαν να προβληματίζουν τους Snedeker. Η Carmen με σύγχυση παρατηρούσε πως ορισμένα αντικείμενα που τοποθετούσε σε συγκεκριμένα σημεία εξαφανίζονταν. Για λίγο ίσως να πίστευε ότι απλά ξεχνούσε και δεν υπήρχε τίποτα το αλλόκοτο σε αυτό. Ωστόσο, μια σειρά από περίεργα, ανατριχιαστικά συμβάντα άρχισαν να την πείθουν πως δεν έφταιγε η μνήμη της για την απώλεια των αντικειμένων αλλά κάτι άλλο, κάτι πολύ πιο σκοτεινό.
Αλλόκοτοι ήχοι άρχισαν να ακούγονται όταν το σκοτάδι έπεφτε, όπως το πέταγμα εκατοντάδων πουλιών, ακόμα και αν ο κήπος ήταν αδειανός. Ταυτόχρονα, σαν να μην ήταν ήδη αυτό αρκετά ανατριχιαστικό από μόνο του, τα αγόρια της οικογένειας με τρόμο είπαν στους γονείς τους ότι έβλεπαν φιγούρες αντρών να διασχίζουν το σπίτι. Η Carmen και ο Allen δεν άργησαν να τις δουν και οι ίδιοι.
«Ήταν εξαιρετικά δυνατοί. Ένας τους ήταν πολύ λεπτός με υψηλά ζυγωματικά και μακριά μαύρα μαλλιά και κατάμαυρα μάτια, και ένας άλλος είχε λευκά μαλλιά και φορούσε ριγέ σμόκιν και τα πόδια του ήταν διαρκώς σε κίνηση», είχε πει η Carmen Snedeker.
Η κατάσταση χειροτέρευε. Ο Philip παρακαλούσε τους γονείς του να μην τον πάρουν μαζί τους σπίτι αλλά να τον αφήσουν να περάσει το βράδυ του στο νοσοκομείο. Δεν άντεχε να επιστρέψει πίσω, στο όπως φαινόταν στοιχειωμένο σπίτι. Οι αλλόκοτες οντότητες που περιφέρονταν μέσα στο σπίτι του στερούσαν τον ύπνο και του προκαλούσαν έντονο, αχαλίνωτο τρόμο.
Οι γονείς είχαν κάτι ακόμα για να ανησυχούν. Η συμπεριφορά του άλλαζε δραματικά. Είχε αρχίσει να γίνεται μακάβριος και ο ίδιος, γράφοντας ποίηση με θέματα που άγγιζαν τη νεκροφιλία, γινόταν βίαιος, επιθετικός, μοχθηρός, και σε μια περίπτωση επιτέθηκε στην ξαδέλφη του με σκοπό να τη βιάσει. Οι γονείς προσπάθησαν να βρουν μια λογική εξήγηση και να κατηγορήσουν την φαρμακευτική αγωγή που λάμβανε για να εξηγήσουν τις συμπεριφορές αυτές. Οι γιατροί όμως τους επιβεβαίωσαν ότι οι παραισθήσεις και η επιθετικότητα δεν συμπεριλαμβάνονταν στις παρενέργειες των φαρμάκων. Επιβεβαιώνοντας τα λεγόμενα των γιατρών, κάθε φορά που το αγόρι έφευγε από το σπίτι, ανακτούσε τον παλιό του εαυτό.
Ό,τι ήταν αυτό που στοίχειωνε το σπίτι όμως δεν ενδιαφερόταν μόνο για τον Philip. Μια μέρα, η Carmen σφουγγάριζε την κουζίνα όταν με τρόμο συνειδητοποίησε ότι το νερό που χρησιμοποιούσε είχε μετατραπεί σε πηχτό άλικο αίμα. Μια βαριά αναγουλιαστική μυρουδιά σαπισμένης σάρκας κυριάρχησε στο σπίτι, σαν να υπήρχαν δεκάδες πτώματα στοιβαγμένα στο υπόγειο.
Η κατάσταση γινόταν όλο και χειρότερη. Η μυρουδιά σάπιας σάρκας ήταν πια συχνό φαινόμενο. Αντικείμενα χάνονταν ή μετακινούνταν από αόρατα χέρια, φώτα τρεμόπαιζαν ακόμα και αν οι λάμπες δεν ήταν καλά βιδωμένες, σταυροί και άλλα θρησκευτικά όργανα άρχισαν να γυρνούν σε περίεργες γωνίες ή να λυγίζουν και να σπαν. Τα πνεύματα όμως δεν αρκούνταν μόνο στο να παίζουν με το μυαλό και τα προσωπικά αντικείμενα των ίδιων.
Η Carmen και η ανιψιά της υποστήριξαν ότι βιάστηκαν από πνεύμα. Σε μια περίπτωση, η κουρτίνα του μπάνιου τυλίχθηκε γύρω από το λαιμό της Carmen πνίγοντάς την. Στην οικογένεια, συχνά αόρατες για τους ίδιους οντότητες τους έσπρωχναν πίσω ή τους χτυπούσαν. Ένας ακόμα γιος της Carmen άρχισε να εμφανίζει παρόμοια συμπτώματα με τον μεγαλύτερο γιο της Philip. Αναγκάστηκαν να τον κλείσουν σε ψυχιατρικό άσυλο, όπου διέγνωσαν ότι έπασχε από σχιζοφρένεια.
Η οικογένεια είχε κουραστεί αλλά πάνω από όλα τρομοκρατηθεί. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι κάτι που ξεπερνούσε τα στενά όρια της ανθρώπινης λογικής συνέβαινε στο σπίτι στο Southington. Έτσι, αποφασισμένοι να βρουν μια λύση κάλεσαν τους περίφημους ερευνητές του μεταφυσικού Ed και Lorraine Warren.
Οι Warren και ο ερευνητής John Zaffis πέρασαν εννιά εβδομάδες στο σπίτι των Snedeker για να πειστούν πέρα κάθε αμφιβολίας ότι το σπίτι ήταν πράγματι στοιχειωμένο. Ο Zaffis έγραψε χαρακτηριστικά ότι αυτά που βίωσε στο σπίτι των Snedeker τον έκαναν να νιώθει πως σε όλες τις άλλες υποθέσεις που είχε ασχοληθεί είχε να κάνει με φαντάσματα φιλικά σαν τον Κάσπερ το Φαντασματάκι.
Οι ερευνητές ήταν μάρτυρες των αλλόκοτων γεγονότων που είχαν τρομοκρατήσει την οικογένεια, όπως των τεράστιων πτώσεων της θερμοκρασίας, των αναγουλιαστικών μυρουδιών σαπισμένης σάρκας, των ανεξήγητων ήχων και των ακόμα πιο ανεξήγητων επιθέσεων στα μέλη της οικογένειας. Επεκτείνοντας τις έρευνές τους, θεώρησαν πως ο λόγος που συνέβαιναν όλα εκείνα τα παραφυσικά γεγονότα ήταν επειδή όταν το μέρος ήταν ακόμα γραφείο τελετών, οι εργαζόμενοι προχωρούσαν σε πράξεις νεκροφιλίας, οι οποίες εξαγρίωσαν τους νεκρούς και τους «έδεσαν» στο σπίτι αυτό, καταδικάζοντάς τους να αναζητούν αιώνια εκδίκηση από τους ανθρώπους που έμεναν εκεί.
Με τα πράγματα να έχουν φτάσει σχεδόν εκτός ελέγχου, οι Warren κατάφεραν να φέρουν έναν καθολικό ιερέα στο σπίτι ο οποίος εκτέλεσε έναν μαραθώνιο, ιδιαιτέρως άγριου, εξορκισμού που διήρκησε τρεις ώρες. Όταν αυτός εν τέλει ολοκληρώθηκε, κανένα άλλο παραφυσικό συμβάν δεν έλαβε χώρα στο σπίτι.
Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν πως η όλη υπόθεση ήταν ένα κόλπο των Snedeker για να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους και να επωφεληθούν οικονομικά από την υπόθεση. Το συμβάν θεωρήθηκε τόσο εξωπραγματικό που δεν άργησαν να καταφθάνουν οι πρώτοι επίδοξοι συγγραφείς με σκοπό να συλλέξουν τις μαρτυρίες των Snedeker και Warren και να συνθέσουν σε ένα βιβλίο τα γεγονότα που συνέβησαν στο σπίτι. Ωστόσο, σύντομα συνειδητοποίησαν πως υπήρχαν έντονες αντιφάσεις μεταξύ Warren και Snedeker όσον αφορά τις ημερομηνίες, τα γεγονότα, και τις αλληλουχίες αυτών. Όλοι οι εμπλεκόμενοι συχνά άλλαζαν λεπτομέρειες σε όσα είχαν ήδη πει και αυτό δεν συνέβη μόνο μια φορά με έναν συγγραφέα αλλά αρκετές και με διαφορετικούς συγγραφείς, κάνοντάς μας λοιπόν να αναρωτηθούμε σοβαρά τι πραγματικά συνέβη, αν πραγματικά συνέβη ποτέ τίποτα. Ένα ακόμα στοιχείο που εγείρει αμφιβολίες για τη γνησιότητα της ιστορίας είναι τα αρχεία της Εκκλησίας στα οποία δεν φαίνεται να πραγματοποιήθηκε κάποιος επίσημος εξορκισμός την περίοδο που ισχυρίζονται οι Warren και Snedeker.
Κάτι ακόμα που μας βάζει σε δεύτερες σκέψεις είναι πως όλα αυτά τα αλλόκοτα συμβάντα συνέβησαν μόνο στους Snedeker. Ούτε οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες, ούτε οι τωρινοί είχαν ή έχουν βιώσει το παραμικρό παραφυσικό συμβάν. Είτε η οικογένεια των Snedeker είχε κάτι πολύ ελκυστικό για τα πνεύματα, είτε αυτά δεν υπήρξαν ποτέ…
Tags: Allen , Carmen , Connecticut , Ed Warren , Ed και Lorraine Warren , Hallahan , John Zaffis , Lorraine Warren , mystery , paranormal , paranormal phenomena , Philip , Snedeker , Southington , The Weird Side Daily , weird , Αγγελική Παπανικήτα , Αγόρι , αίμα , αίματα , αλλόκοτο , Αμερική , ανακάλυψη , ανεξήγητο , απάντηση , άρθρα , άρθρο , βίαιος , βιασμός , βιβλία , βιβλίο , βράδυ , Γιατρός , εκδίκηση , εκκλησία , ενοίκιο , εξορκισμός , επίθεση , επιθετικός , έρευνα , ζυγωματικά , ΗΠΑ , ήχοι , ήχος , θεραπεία , ιερέας , καθολικός ιερέας , καρκίνος , Κάσπερ το Φαντασματάκι , κουρτίνα , λέμφωμα Hodgkin , λεπτομέρεια , λεπτομέρειες , μακάβριο , μακάβριος , μαλλιά , μάρτυρες , μάτια , μετακόμιση , μεταφυσικό , μνήμη , μυστήριο , Νέα Υόρκη , νεκροταφείο , νεκροτομείο , νεκροφιλία , νοσοκομείο , νύχτα , Παιδί , παιδιά , παραισθήσεις , παραφυσικά γεγονότα , παραφυσικά φαινόμενα , παραφυσικό , παρενέργειες , πηχτό , πνεύμα , πνεύματα , Πνιγμός , Πολιτεία , πτώμα , σάρκα , σκοτάδι , σμόκιν , σπίτι , στοίχειωμα , στοχειμένο , Συγγραφέας , συγγραφείς , συμβόλαιο , συμπεριφορά , σχιζοφρένεια , σώμα , ταρίχευση , τρόμος , Υπερφυσικό , υπόγειο , υπόθεση , Φάντασμα , Φαντάσματα , φάρμακα , φαρμακευτική αγωγή , φιγούρα , φιγούρες , Φόβος , φορεία , φορείο , χρήματα
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.