“Ο Ίνανουρ έσμιξε τα φρύδια του παραξενεμένος. Κοίταξε τη γριά κι άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλιά του θρόνου προς το μέρος της. Οι αυλικοί κι οι υπηρέτες είχαν μπερδευτεί στα τραπέζια τους, μα κάθονταν σιωπηλοί. Ακόμη κι οι πιο μεθυσμένοι και θρασείς τώρα έστρεφαν χαμηλά το βλέμμα τους. Ήταν η ιέρεια της Αρθίφα, της Θεάς του Πεπρωμένου, που είχε διακόψει το γλέντι τους.”
“Είχα μεταφερθεί σε έναν ονειρικό κόσμο που είχα ζωγραφίσει. Ήταν εκεί και η νεράιδα και τότε κατάφερα να την αγκαλιάσω. Για μια στιγμή ένιωσα τόση ευτυχία και γαλήνη…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
