“Ετοίμασε πάλι την ακτίνα του, η οποία τώρα του έλιωνε το κρανίο από το εσωτερικό. Το σώμα του δεν θα άντεχε για πολύ ακόμα, οποία κίνηση έκανε από ‘κει και πέρα θα στοίχιζε πολύ ακριβά. Η λάμψη από τα μάτια του φώτισε το μέρος όπου υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν το υπόγειο. Όμως, αυτό που έβλεπε ήταν ένα μεταλλικό μπουντρούμι, γεμάτο διαδρόμους που ξεχύνονταν αριστερά και δεξιά…”
“Περνώντας από τη στοά, η γιαγιά μου έλεγε: “Ξέρεις, πιστεύεται ότι η στοά άνοιγε μια πύλη, και όποιος την περνούσε βρισκόταν σε όποια εποχή ήθελε. Βέβαια, κανένας από όσους μπήκαν στη στοά δεν ξαναγύρισε. Νεράιδες, δαιμόνια, όλα από αυτή την πύλη περνάνε”…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 2
ΕπόμενηΕνημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.