“Η μικρή Κέισι καθόταν στην αμμουδιά και κοιτούσε την πέτρινη γοργόνα που ήταν σκαλισμένη πάνω στα βράχια, αρκετά μέτρα μακριά της. Η θάλασσα ήταν γεμάτη με κόσμο. Οι φωνές και τα γέλια τους αντηχούσαν στα αυτιά της.”
“Εκείνη τη στιγμή ένιωσα τύψεις. Το κείμενο ήταν πραγματικά καλό. Μια έξυπνη-και πολυσέλιδη-σάτιρα που παρομοίαζε τους μελλοντικούς μας επισκέπτες με τους θεούς του Ολύμπου οι οποίοι κατέβαιναν από το βουνό τους και έκαναν άνω-κάτω μια βουκολική και ειδυλλιακή Αρχαία Ελλάδα.”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
