“Οι δρόμοι ήταν έρημοι. Κανένας δεν καθόταν σε κουνιστή καρέκλα στην βεράντα να απολαύσει τις τελευταίες χλιαρές αχτίδες του Σεπτεμβρίου πριν αρχίζουν οι ψυχροί άνεμοι, ούτε σκάλιζε τον κήπο του. Ακόμα και οι σκύλοι που νωθρά συνήθιζαν να ξαπλώνουν στην σκιά των ελάτων ήταν ανύπαρκτοι….”
Όταν είδε πως η γυναίκα που είχε μόλις μετακομίσει στο διπλανό διαμέρισμα έσερνε ένα παλιού τύπου παιδικό καροτσάκι η Κατ βιάστηκε να την ρωτήσει αν ήθελε βοήθεια. Εκείνη ευγενικά ένευσε αρνητικά. Η Κατ έστρεψε το βλέμμα της προς το καρότσι και είδε πως ήταν καλυμμένο με ένα λευκό σεντόνι. «Κοιμάται και δεν θέλω να ξυπνήσει […]
ΣΕΛΙΔΑ 21 / 21
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
