“Έπρεπε να περάσει μέσα από το δάσος με τα σάρκινα δέντρα. Οι κορμοί του ήταν σώματα από φτωχούς ανθρώπους που είχαν προσπαθήσει να ξεσηκωθούν για να πάρουν αυτό που δικαιούνταν. Έτσι ο τύραννος διέταξε να τους βασανίσουν μέχρι θανάτου και τα διαμελισμένα κορμιά τους να στηθούν σαν δέντρα σε εκείνο το ανήλιαγο κομμάτι πεδιάδας ως παράδειγμα…”
“«Φεγγαράκι μου λαμπρό», άρχισε και πάλι να τραγουδάει καθώς άνοιγε το φερμουάρ της βαλίτσας.
«Δεν μου ‘φεξες ποτέ για να περπατώ», έκανε με την ανάσα της να κόβεται.
Έβγαλε πολλά σακουλάκια μέσα από τη βαλίτσα και τα άφησε δίπλα της στο έδαφος. Φως δεν υπήρχε πέρα από το φεγγάρι κι έτσι δεν φαινόταν τι υπήρχε μέσα στο καθένα…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
