”Ήταν τέλη Σεπτέμβρη και είχαν ξεκινήσει οι μπόρες. Ο Γουέσλι καθόταν στο τελευταίο θρανίο, όπως πάντα, και περίμενε να ξεκινήσει άλλη μια βασανιστικά βαρετή μέρα. Όλα άλλαξαν όμως όταν η καθηγήτρια μπήκε στην τάξη μαζί με έναν καινούριο μαθητή.”
”Προερχόταν από μια μακριά, καθαρόαιμη βασιλική οικογένεια. «Μια γενιά μαγισσών και βασιλιάδων», όπως συνήθιζε να λέει η μητέρα της. Μια υπέροχη τριανταφυλλιά, που ήταν θαλερή, μια φορά και ένα καιρό. Τώρα, το μόνο που απέμενε από εκείνη την τριανταφυλλιά, ήταν μονάχα η ίδια: Ένα μικρό, μαραμένο ρόδο, μισό ζωντανό, μισό πεθαμένο. Και όλα τα υπόλοιπα ήταν απλά αγκάθια.”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
