“Σε ένα σάπιο κελί που μύριζε θάνατο βρισκόταν ο Τεύκρος. Δεν είχε παράθυρο και τις ανάγκες του τις έκανε σε μικρό τσουκάλι. Το φαγητό που του προσέφεραν ήταν ξερό ψωμί και ένα τυρί σχεδόν μουχλιασμένο. Περνούσαν οι μέρες βασανιστικά, αλλά κάτι υπήρχε εκεί που έβαζε τον Τεύκρο σε σκέψεις.”
“Πόσοι από μας δεν έχουμε νιώσει δέος μπροστά στη δύναμη μιας καταιγίδας; Πόσοι δεν έχουμε μαζευτεί ασυναίσθητα κάτω από τον εκκωφαντικό κρότο ενός εκτυφλωτικού κεραυνού; Εξάλλου, τα αστραπόβροντα αποτέλεσαν από αρχαιοτάτων χρόνων μια από τις πιο δυναμικές εκδηλώσεις της μητέρας φύσης…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
