Τα παιδιά του κεραυνού

“Πόσοι από μας δεν έχουμε νιώσει δέος μπροστά στη δύναμη μιας καταιγίδας; Πόσοι δεν έχουμε μαζευτεί ασυναίσθητα κάτω από τον εκκωφαντικό κρότο ενός εκτυφλωτικού κεραυνού; Εξάλλου, τα αστραπόβροντα αποτέλεσαν από αρχαιοτάτων χρόνων μια από τις πιο δυναμικές εκδηλώσεις της μητέρας φύσης…”

29 Μαρτίου 2021

Είμαστε τα παιδιά του κεραυνού

Πόσοι από μας δεν έχουμε νιώσει δέος μπροστά στη δύναμη μιας καταιγίδας; Πόσοι δεν έχουμε μαζευτεί ασυναίσθητα κάτω από τον εκκωφαντικό κρότο ενός εκτυφλωτικού κεραυνού; Εξάλλου, τα αστραπόβροντα αποτέλεσαν από αρχαιοτάτων χρόνων μια από τις πιο δυναμικές εκδηλώσεις της μητέρας φύσης, ενώ δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι ο ισχυρότερος θεός τους ήταν ο Δίας, ο οποίος χρησιμοποιούσε ως όπλο του τους κεραυνούς. Επιπρόσθετα, αποκαλούσαν τον Δία «Πατέρα των Θεών και των Ανθρώπων».  Όσο και αν σας φαίνεται παράξενο λοιπόν, στις μέρες μας, η επιστήμη τείνει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα από ότι θα νόμιζε κάποιος αφελής και συγκαταβατικός μελετητής των αρχαίων παραδόσεων…

Η γήινη ατμόσφαιρα, ακόμα και πριν από την εποχή της έναρξης της χρήσης του ηλεκτρισμού από τους ανθρώπους, πλημμύριζε, και πλημμυρίζει ακόμα, από ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες.  Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό, πηγάζει από το γεγονός πως σε ολόκληρη τη γήινη σφαίρα, ανά πάσα στιγμή, εκδηλώνονται πενήντα με εκατό αστραπές ανά δευτερόλεπτο. Αυτές οι εκτονώσεις δημιουργούν ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς χαμηλής συχνότητας που διατρέχουν ολόκληρη τη γήινη ατμόσφαιρα. Αν και οι πιο ισχυρές από αυτές έχουν μια συχνότητα που πλησιάζει τα 80 Hertz, αρκετές άλλες προκύπτουν ανάμεσα στα 3 και στα 60 Hertz. Στις μέρες μας γίνονται ανιχνεύσιμες σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν τεχνητά ηλεκτρικά δίκτυα και  είναι γνωστές και ως «συχνότητες Schumann». Αυτές οι χαμηλής συχνότητας (ELF-Extremely Low Frequency) ηλεκτρομαγνητικές διακυμάνσεις, αγκαλιάζουν τον πλανήτη μας εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια, από τότε δηλαδή που η γη απέκτησε μια βιώσιμη ατμόσφαιρα.

Σύμφωνα λοιπόν με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στην International Journal of Biometeorology, υπάρχει μια πολύ βαθιά σχέση ανάμεσα στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία πολύ χαμηλής συχνότητας (ELF) της ατμόσφαιρας του πλανήτη μας και στους ζωντανούς οργανισμούς που τον κατοικούν. Για παράδειγμα, το μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτρικής δραστηριότητας που παρατηρείται στους ζωντανούς οργανισμούς κυμαίνεται μέχρι τα 50 Hz και ο λόγος που συμβαίνει αυτό παραμένει μυστήριο.

Φαίνεται ωστόσο ότι κατά τη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών, καθώς οι ζωντανοί οργανισμοί εξελίσσονταν στον πλανήτη μας, οι φυσικές ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες της ατμόσφαιρας, που δημιουργούνται ασταμάτητα από την ηλεκτρική δραστηριότητα της πλανητικής ατμόσφαιρας, προσέφεραν τα ηλεκτρικά πεδία, που πάνω στα οποία αναπτύχθηκε η ηλεκτρική δραστηριότητα των κυττάρων τους. Οι ερευνητές της μελέτης ανακάλυψαν ότι στα περισσότερα ασπόνδυλα και σπονδυλωτά πλάσματα υπάρχει μια κυτταρική ηλεκτρική δραστηριότητα που διατρέχει το νευρικό τους σύστημα με μια συχνότητα 5 έως 45 Hertz. Τώρα, μια νέα μελέτη παρουσιάζει με λεπτομέρειες πως αυτή η πολύ χαμηλής συχνότητας ηλεκτρική δραστηριότητα έχει την ίδια συχνότητα με τις φυσικές ηλεκτρομαγνητικές διακυμάνσεις που προκαλούν οι αστραπές και οι κεραυνοί.

Πριν από 20 χρόνια περίπου, οι επιστήμονες άρχισαν να ανακαλύπτουν ότι πολλά βιολογικά συστήματα, από απλούς οργανισμούς όπως το ζωοπλαγκτόν μέχρι τους ανθρώπινους εγκεφάλους, παρουσιάζουν μια ηλεκτρική δραστηριότητα που έχει την ίδια συχνότητα με την ηλεκτρική δραστηριότητα της ατμόσφαιρας αποκαλύπτει ο Colin Price, ο επικεφαλής της μελέτης και ερευνητής στο Porter School of the Environment and Earth Sciences στο Πανεπιστήμιο του Tel Aviv, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης που έδωσε στο κανάλι LiveScience. Ο ίδιος δηλώνει το εξής: «Πιστεύουμε πως στην κλίμακα της εξέλιξης, για δισεκατομμύρια χρόνια, οι ζωντανοί οργανισμοί ίσως χρησιμοποίησαν ότι τους έδωσε η φύση για να συγχρονιστούν και να προσαρμοστούν σε αυτές τις συχνότητες».

Η καινούργια αυτή θεωρία προτείνει ότι τα πρωταρχικά κύτταρα των αρχαίων ωκεανών με κάποιο τρόπο συγχρόνισαν την ηλεκτρική τους δραστηριότητα με αυτή της ατμόσφαιρας, κυρίως με αυτές που πλησίαζαν τα 8 Ηertz. Αν και κάτι τέτοιο μπορεί να μας δημιουργεί έκπληξη, η διαδικασία του συγχρονισμού ενός οργανισμού με τις μεταβολές του περιβάλλοντός του είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Για παράδειγμα, το σώμα μας συγχρονίζει τους κιρκαδικούς του ρυθμούς με τις μέρες και τις εποχές του έτους. Επίσης, έχει αποδειχτεί ότι πολλά ζωντανά πλάσματα, κατά κύριο λόγο αυτά που μεταναστεύουν και καλύπτουν διαδρομές οι οποίες αγκαλιάζουν ένα μεγάλο τμήματα της γήινης σφαίρας, βρίσκουν τον προσανατολισμό τους ανιχνεύοντας το γήινο μαγνητικό πεδίο.

«Η εξέλιξη χρησιμοποιεί κάθε διαθέσιμο μέσο», μας λέει ο Michael Levin, ένας βιολόγος στο Tufts University της Μασαχουσέτης, «έχει δε παρατηρηθεί ότι όταν οι ζωντανοί οργανισμοί δεν έχουν πρόσβαση στο μαγνητικό πεδίο της Γης δεν αναπτύσσονται καλά».

Ωστόσο, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί δεν πάλλονται σύμφωνα με τις συχνότητες Schumann. Οι ερευνητές θεωρούν ότι αν και όλη η πρωταρχική ζωή ήταν συγχρονισμένη με την ατμοσφαιρική συχνότητα των Hertz, η κυτταρική δραστηριότητα στα ζώα σταδιακά απομακρύνθηκε από αυτή και υιοθέτησε άλλες συχνότητες καθώς εκείνα εξελίσσονταν, υιοθετώντας διαφορετικές συχνότητες ώστε να εκτελούνται διαφορετικές εγκεφαλικές δραστηριότητες. Για παράδειγμα, όλοι γνωρίζουμε ότι συγκεκριμένες ηλεκτρικές συχνότητες στον ανθρώπινο εγκέφαλο σχετίζονται με διαφορετικές νοητικές καταστάσεις όπως είναι η εγρήγορση και ο ύπνος.

Η συχνότητα Schumann ωστόσο σχετίζεται με την εγκεφαλική κατάσταση της βαθιάς χαλάρωσης, πράγμα που σημαίνει ότι η πρωταρχική ζωή βρισκόταν σε μια παρόμοια συνειδησιακή κατάσταση.

Αν και ακόμα δεν είναι γνωστός ο ακριβής μηχανισμός με τον οποίο συγχρονίζονται οι βιολογικές ηλεκτρικές συχνότητες με τη συχνότητα της ατμόσφαιράς, σύμφωνα με κάποια αρκετά αληθοφανή θεωρία, οι κεραυνοί μπορεί να επηρέασαν την μεταφορά ιόντων ασβεστίου ανάμεσα στα κύτταρα. Αυτός εξάλλου είναι και ο μηχανισμός που προκαλεί ηλεκτρική δραστηριότητα στα ζώα.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα έχετε την ευκαιρία να παρατηρήσετε το ξέσπασμα μιας καταιγίδας, κατά προτίμηση κάπου στην ύπαιθρο, μακριά από τις περίκλειστες πόλεις μας, σκεφτείτε ότι πριν από κάποια δισεκατομμύρια χρόνια, ένας από τους κεραυνούς που έσχιζαν μια αρχέγονη ατμόσφαιρα, ίσως δημιούργησε τη ζωή. Και καλό θα ήταν να αναλογιστείτε την πιθανότητα, οι αρχαίοι μας πρόγονοι να κατείχαν μια πολύ πιο βαθιά γνώση του σύμπαντος από αυτή που τους αποδίδουμε…

Πηγές:

Tags: elf , Hertz , Schumann , Άνθρωπος , άρθρο , αστραπές , αστραπή , Ατμόσφαιρα , Γη , Δίας , εξέλιξη , έρευνα , Έρικ Σμυρναίος , Ζώα , ηλεκτρικές συχνότητες , ηλεκτρική δραστηριότητα , ηλεκτρισμός , ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες , καταιγίδα , κεραυνοί , κεραυνός , οργανισμοί , οργανισμός , πλάσματα , συχνότητα , συχνότητα Schumann , φύση , χρόνια

Έρικ Σμυρναίος

Δημοσιεύτηκε 29 Μαρτίου, 2021

Σχόλια και απόψεις.

Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.