“Τα χάπια μου προσφέρουν αυτό που λαχταρώ πιο πολύ απ’ όλα: Τη λησμονιά. Οικοδομούν ένα χημικό τείχος που κρατάει μακριά τα φριχτά όνειρα που προσπαθούν κάθε βράδυ να εισβάλλουν στο κεφάλι μου: Εικόνες πλοκαμοφόρων τεράτων που αναδύονται από μια αγριεμένη θάλασσα και ισοπεδώνουν αλαλάζουσες πολιτείες…”
“Η Νίμουε κράτησε την αναπνοή της. Μέσα απ’ το πυκνό πέπλο της άχρωμης ομίχλης αναδύθηκε μια τεράστια σκιά. Ένα κεφάλι. Μακρόστενο και τερατώδες, μ’ ένα ρύγχος που το κάλυπταν σκληρές φολίδες…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
