“Γύρω του υπήρχε σκοτάδι, αλλά η μορφή του ξεχώριζε, λες και βρισκόταν μέσα σε μια μπάλα ολόλευκου φωτός. Δεξιά και αριστερά του είχε από μία στοίβα από κόλλες αναφοράς που το ύψος τους του έφτανε ως τους ώμους. Ήταν γυμνό και κρατούσε σε κάθε χέρι από ένα στυλό, των οποίων μόνο οι μύτες ήταν στερεές, το υπόλοιπο υλικό χανόταν προς τα πίσω σε μια ουρά από υγρό μαύρο μελάνι που αιωρούταν και ήταν σαν να έρχεται προς την μύτη σαν εβένινη κορδέλα ή σαν λουρί για ένα μυτερό κατοικίδιο, με κολάρο για να το ελέγχει τα δάχτυλα του αλλόκοτου γραφιά…”
“Οι φλόγες άρχισαν να μπαίνουν μέσα στο σώμα του ανδρός και σηκώθηκε το στήθος του για μερικά δεύτερα σαν να προσπαθούσε να αναπνεύσει με τέτοια δύναμη που έσπασαν τα δεσμά του… Και ύστερα ένα απόλυτο σκοτάδι…”
Διαβάστε στον παρακάτω σύνδεσμο ένα διήγημα από την Άννα Κλουκινιώτη.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 2
ΕπόμενηΕνημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
