”Δεν φοβάμαι το Παρελθόν, απ’ αυτό έχω μάθει τόσα.
Δεν φοβάμαι το Παρόν, το ζω όσο καλύτερα μπορώ.
Δεν φοβάμαι το Μέλλον, μπορώ να το κάνω καλύτερο.”
”Η τσιμεντένια οροφή διαλύθηκε. Πέταξε ψηλά, στον γαλανό ουρανό που ατένιζε τόσο καιρό. Και για πρώτη φορά, αντίκρυσε επιτέλους αυτό που υπήρχε κάτω: μια κρυστάλλινη λίμνη, που έδειχνε πεντακάθαρα πλέον την αντανάκλασή της. Έδειχνε μια πανέμορφη πεταλούδα που έσκιζε τους αιθέρες ενώ τα φτερά της είχαν όλες τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου.”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 3
ΕπόμενηΕνημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
