(Δεν) Φοβάμαι
Δεν φοβάμαι τον ιό, προστατεύω τον εαυτό μου και τους άλλους.
Δεν φοβάμαι τα τέρατα, εκείνα είναι πιο τρομαγμένα από μένα.
Δεν φοβάμαι τον θάνατο, είναι μέρος της ζωής –άλλωστε όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν.
Δεν φοβάμαι για τους ανθρώπου γύρω μου, ξέρουν και αυτοί να προστατεύονται και τους προστατεύω και γω.
Δεν φοβάμαι το Παρελθόν, απ’ αυτό έχω μάθει τόσα.
Δεν φοβάμαι το Παρόν, το ζω όσο καλύτερα μπορώ.
Δεν φοβάμαι το Μέλλον, μπορώ να το κάνω καλύτερο.
Δεν φοβάμαι το Σκοτάδι, κάνει το Φως να έχει νόημα.
Δεν φοβάμαι ούτε Εσένα, δεν είσαι παρά μια ανάμνηση γλυκόπικρη.
Φοβάμαι όμως τους Ανθρώπους.
Εκείνους που όσος χρόνος και αν περάσει θα κάνουν τα ίδια λάθη.
Εκείνους που προτιμούν να μισούν, να καταστρέφουν, να μολύνουν.
Εκείνους που δεν ακούνε, μόνο αγνοούν και χλευάζουν.
Εκείνους που δεν μαθαίνουν απ’ τα Λάθη και τις Αμαρτίες τους.
Ναι, εκείνους τους φοβάμαι.
Tags: poem , The Weird Side Daily , twsd , αμαρτίες , άνθρωποι , Άνθρωπος , δεν φοβάμαι , ζωή , θάνατος , λάθη , Μέλλον , παρελθόν , παρόν , Ποίημα , σκοτάδι , τέρατα , φοβάμαι , φως , Χρίστος Θωμάτος
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.