“Η σκιά τον πλησίασε ακόμα περισσότερο και του εκμυστηρεύτηκε διάφορες πληροφορίες για κάθε φωτεινό πρόσωπο που τον πλησίασε. Του είπε για την κάθε ατέλεια τους, για κάποια μυστικά τους ή και ακόμα για πράγματα που το άτομο δεν θα έπρεπε να μάθει…”
Το Β’ Μέρος του αγωνιώδους ψυχολογικού διηγήματος της Άννας Κλουκινιώτη.
“Δεν υπήρχε ούτε καν πρόσωπο, μόνο μια μάσκα με ένα άψυχο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο μέρος που ήταν κάποτε το στόμα του και δυο μαύροι κύκλοι που ήταν κάποτε τα μάτια του. Ακόμα και το σώμα του είχε αλλάξει, είχε χάσει τελείως τη μορφή του, δεν ήταν πια ένα σώμα φτιαγμένο από σάρκα, ήταν απλά ένας μαύρος μανδύας με μια κατάμαυρη κουκούλα που τον κάλυπτε ολόκληρο…”
ΣΕΛΙΔΑ 3 / 3
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
