“Βγήκε η άνοιξη, μπήκε το θέρος και η Μάρθα δε μίλησε ποτέ ξανά για τον «χιονιά», όπως την ορμήνεψε ο κυρ Ανέστης. Δεν ήταν φρόνιμο μια κοπέλα της παντρειάς να μιλάει για στοιχειά, πόσο μάλλον όταν αυτά την έχουν αγγίξει…” Το δεύτερο μέρος της ανατριχιαστικής ιστορίας της ταλαντούχας Ιωάννας Τσιάκαλου.
“Ήτανε ένα βροχερό απόγευμα του Μάρτη, τότε που η κόρη του κυρ Ανέστη του ξυλοκόπου γύρισε σπίτι της με μία αστραπή στο μάτι, φεγγοβόλα και ναζιάρικη, σαν το δειλό χαμόγελο του ήλιου μέσα από τα χειμωνιάτικα σύννεφα. Χαμογελούσε η Μάρθα και ζωντάνευε το γκρίζο, πεπλοφορεμένο χωριό της Λεπενίτσας…” Γράφει η ταλαντούχα συγγραφέας Ιωάννα Τσιάκαλου.
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
