Αυτός ο τρυφερός φύλακας που κάθε βράδυ, καθόταν σε μια κουνιστή καρέκλα, δίπλα στην κούνια ενός βρέφους που κοιμόταν γαλήνια και με την μαγική αύρα του, του χάριζε γλυκά όνειρα. Στο παρελθόν ήταν το δικό του υπνοδωμάτιο. Τον επισκέπτονταν οι αγαπημένοι του και ένας γλυκός σκυλάκος ξάπλωνε δίπλα του κουλουριασμένος. Στο μέλλον φαινόταν να είναι ζει εκεί το μωρό που είχε πάρει τη μορφή νεαρού αγοριού γεμάτο όνειρα.
Πάντα γύρευα το περισσότερο, και φθονούσα με όλη μου την ψυχή όσους πίστευα ότι το είχαν. Δεν έστρεψα ποτέ το βλέμμα μου στη φωτεινή πλευρά της ζωής, ούτε έμαθα να εκτιμώ αυτά που είχα.
Μέχρι τη νύχτα που έχασα τα πάντα…
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 7
ΕπόμενηΕνημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
