”Ο Θάνατος όχι απλώς υπάρχει στα δύο αυτά έργα αλλά οι συγγραφείς κάνουν έντονη την παρουσία του στα κείμενά τους. Ο Ντίκενς ξεκινά το βιβλίο του με την πρόταση «Ο Μάρλει, ήταν νεκρός, για να ξεκινήσουμε» (Marley was dead, to begin with). Ο Άντερσεν τελειώνει το παραμύθι του με μια ακόμα πιο μακάβρια εικόνα. Οι περαστικοί αντικρίζουν το παγωμένο πτώμα του κοριτσιού στο δρόμο, πλάι στα καμένα σπίρτα.”
“Γύρω του υπήρχε σκοτάδι, αλλά η μορφή του ξεχώριζε, λες και βρισκόταν μέσα σε μια μπάλα ολόλευκου φωτός. Δεξιά και αριστερά του είχε από μία στοίβα από κόλλες αναφοράς που το ύψος τους του έφτανε ως τους ώμους. Ήταν γυμνό και κρατούσε σε κάθε χέρι από ένα στυλό, των οποίων μόνο οι μύτες ήταν στερεές, το υπόλοιπο υλικό χανόταν προς τα πίσω σε μια ουρά από υγρό μαύρο μελάνι που αιωρούταν και ήταν σαν να έρχεται προς την μύτη σαν εβένινη κορδέλα ή σαν λουρί για ένα μυτερό κατοικίδιο, με κολάρο για να το ελέγχει τα δάχτυλα του αλλόκοτου γραφιά…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
