“Το σαλόνι δεν ήταν άδειο. Στον σκούρο-κόκκινο καναπέ του κάθονταν δύο Άγγελοι. Φορούσαν καλοραμμένα κοστούμια από γκρίζο ύφασμα και λευκά πουκάμισα. Τα μαλλιά τους ήταν μακριά και λαμπερά. Έπεφταν στους ώμους τους σαν χρυσαφένιοι καταρράκτες….”
“Κανονόμπαλες έσκαγαν δεξιά κι αριστερά, μερικά μέτρα πίσω από την πρύμνη και χάνονταν στον πάτο του ωκεανού. Οι αντίπαλοι τους πρόφταιναν κι ο Τζάκο τους έδωσε τα πλευρά της Μπρέγια στο στόμα. Κάθε μυς του προσώπου του είχε σφιχτεί από το θυμό”.
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
