“Το άγγιγμα του χρόνου δεν καταφέρνει να τα γλυκάνει, να τα κάνει γραφικά ή να τους προσθέσει κάποιο αποτύπωμα ιστορικής ταυτότητας. Απλά τα φθείρει. Τα σκεπάζει με μια κρούστα διάχυτης αθλιότητας. Μοιάζουν να είναι εγκλωβισμένα σ’ ένα αέναο παρόν που επαναλαμβάνεται ατέρμονα…”
“Κι αν ο τρόπος που αυτή η σελίδα επεξηγεί στον αναγνώστη την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι, είναι θλιβερό. Τόσο γιατί δεν υπάρχω πια για να εμποδίσω εσένα να ανοίξεις το ημερολόγιο κάποιου ξένου, όσο γιατί φοβάμαι πως αυτή η στιγμή αναπόφευκτα θα φτάσει. Πιθανότατα, πολύ σύντομα…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
