Διηγήματα-Ιστορίες
”Η συρόμενη πύλη της υπόγειας πολιτείας άνοιξε με μια μακρόσυρτη κλαγγή. Όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα. Πίσω της εμφανίστηκε ένα παραλληλόγραμμο από ατόφιο σκοτάδι, σπηλαιώδες και φαινομενικά συμπαγές-μια παραφωνία στο τοπίο της άνυδρης λοφοσειράς που κατρακυλούσε μέχρι την παρυφή της γαλήνιας θάλασσας.”
”Ο μονόλιθος έμοιαζε πανάρχαιος και ο ουρανός που κρεμόταν από πάνω του, διαποτισμένος από τις εκθαμβωτικές ακτίνες του ηλίου, φαινόταν να βρίσκεται πολύ κοντά μας, τόσο πολύ που ένιωσα ότι αν τέντωνα το χέρι μου θα τον άγγιζα και θ’ ανακάλυπτα ότι ήταν κατασκευασμένος από ένα συμπαγές κομμάτι γαλαζωπού κρυστάλλου.”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
