”Δεν τον έβλεπε συχνά. Όταν όμως τον έβλεπε ήταν πάντα εκεί. Είχε έναν πολύ παράξενο τρόπο να εμφανίζεται από το πουθενά… Κυριολεκτικά από το πουθενά! Αρκούσε ένα στριφογύρισμα των βλεφάρων της και εκείνος ήταν εκεί. Σαν μια σκιά που έμοιαζε στο φως του ηλίου διάφανη, μα με το πρώτο πέπλο της νύχτας μεγάλωνε αφύσικα, χωρίς να ακολουθεί τους νόμους της φυσικής γινόταν ένα πελώριο τέρας.”
“Το νεαρό αγόρι είχε αλλάξει απότομα όψη. Τα μάτια του γυάλισαν κάτω από το φως του φεγγαριού καθώς το γαλανό τους χρώμα είχε απότομα μετατραπεί σε δυο γυάλες γεμάτες αίμα. Οι κόρες των ματιών του μίκρυναν απότομα και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα εξαφανίστηκαν…”
Διαβάστε στον παρακάτω σύνδεσμο ένα ανατριχιαστικό διήγημα από τη Σοφία Σιμέλα Θωίδη.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
