Περίπου δέκα εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κρατούνται σε κάποιου είδους κρατική φυλακή. Άλλοι είναι δολοφόνοι, άλλοι εμπρηστές, άλλοι βιαστές, άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι και κάποιοι απλά αθώοι. Σε κάθε περίπτωση όμως, άσχετα με το ποιοι είναι και το πώς βρέθηκαν με έναν αριθμό στο στήθος, όλοι μοιράζονται το ίδιο όνειρο. Να φύγουν από εκεί μέσα.
Είτε η ποινή τους διαρκεί λίγους μήνες ή χρόνια, είτε ισόβια, όλοι τους ξυπνούν ελπίζοντας πως ίσως αυτή είναι η μέρα που θα περάσουν την πύλη του σωφρονιστικού καταστήματος, είτε με πολιτικά ρούχα, είτε με αυτά της φυλακής και όλη την αστυνομική δύναμη να τους καταδιώκει. Αλλά το αυτό όνειρο αργεί να γίνει πραγματικότητα για τους περισσότερους. Για άλλους δεν γίνεται ποτέ. Στη δεκαετία του ’40 ωστόσο, συναντάμε στο Κάνσας της Αμερικής την εξωπραγματική υπόθεση του Hadad, ενός άντρα που θα έκανε τον Χουντίνι να μοιάζει με φτηνό ατάλαντο ταχυδακτυλουργό μπροστά του. Γιατί ο Hadad μπορούσε να εγκαταλείπει όποτε ήθελε το κελί του, όσες χειροπέδες και αν φόραγε, για να ακούσει τα συγκροτήματα τζαζ που έρχονταν στην πόλη…
Η ίδια η καταγωγή του Hadad περιβάλλεται από μυστήριο, όπως φαίνεται από το γεγονός του ότι δεν είναι γνωστό το πλήρες ονοματεπώνυμό του. Από τις ελάχιστες πληροφορίες που υπάρχουν για το πρόσωπό του, ξέρουμε πως είχε καταγωγή από τη Σενεγάλη. Τα έγγραφά του αποτελούν τα ίδια ένα γρίφο καθώς φαίνεται να εξαφανίζονταν μαγικά κατά τη μεταφορά του στα τρία σωφρονιστικά καταστήματα από τα οποία είχε περάσει λόγω των κατηγοριών φόνου που τον βάραιναν. Ο ίδιος, υποστήριζε πως ήταν Χαλδαίος αστρολόγος, με γραμμή αίματος που έφτανε το 400 π.Χ.
Ο Hadad με τη χαρακτηριστική βρετανική προφορά του έλεγε φοιτήσει στην Οξφόρδη. Το σίγουρο ήταν πάντως πως είχε γνώσεις πολύ σκοτεινότερες, οι οποίες δεν διδάσκονται σε κανένα πανεπιστήμιο του κόσμου. Ως επάγγελμα, δήλωνε ιερέας Ζόμπι από την Αϊτή.
Οι συγκρατούμενοί του τον απέφευγαν με κάθε κόστος. Υποστήριζαν πως ο κομψός μαύρος άντρας πειραματιζόταν με τελετές βουντού στο κελί του, μπορούσε να κάνει αντικείμενα να εξαϋλώνονται, να υπνωτίζει τους ανθρώπους, να γλιστρά στο μυαλό τους και να στρεβλώνει τις σκέψεις τους προς δικό του όφελος. Οι πιο θαυμαστές του δε ικανότητες ήταν αυτές της τηλεμεταφοράς.
Κανένα κελί και αλυσίδα δεν ήταν ικανή να κρατήσει δέσμιο τον Hadad. Ακόμα και σε κελί απομόνωσης, μέτρα κάτω από τη γη, με χειροπέδες στα χέρια, διπλά και τριπλά κλειδωμένη πόρτα ασφαλείας και φρουρούς έξω από το κελί του, μπορούσε να δραπετεύσει, αφήνοντας πίσω του τις αλυσίδες ακόμα ασφαλισμένες. Οι άναυδοι φρουροί που απέμεναν στη φυλακή, έτρεχαν πανικόβλητοι σε όλο το κτιριακό συγκρότημα προσπαθώντας να κατανοήσουν τι είχε συμβεί μέσα σε εκείνο το κελί, και κυρίως, να βρουν τον κρατούμενο που είχε αποδράσει.
Και ενώ στη φυλακή μαινόταν ο πανικός και οι ανακρίσεις και έρευνες ήταν ασταμάτητες, τα πρωινά της επόμενης μέρας, ο Hadad εμφανιζόταν στη πύλη έξω από τη φυλακή ζητώντας από τους έκπληκτους φρουρούς να τον αφήσουν να μπει μέσα. Με απολογητικό ύφος τους ζητούσε συγνώμη για την απουσία του. Όταν διαπιστώθηκε πως αυτές συνδέονταν με την άφιξη συγκροτημάτων τζαζ που έρχονταν στο Leavenworth, την πόλη όπου βρίσκεται η φυλακή Fort Leavenworth, έπειτα από ανάκριση του διευθυντή σε συνδυασμό με τις μαρτυρίες προσωπικού της φυλακής που τον είχαν πράγματι δει στην εκδήλωση, ο Hadad ομολόγησε τελικά πως είχε παρευρεθεί στη συναυλία γιατί είχε καιρό να πάει σε μια. Μιας και εκείνη ήταν τόσο κοντά, το θεωρούσε κρίμα να μην παρευρεθεί. Ο εξαγριωμένος διευθυντής που είχε χάσει τον ύπνο του και παραλίγο τη θέση του, του υπενθύμισε ότι ως κρατούμενος δεν δικαιούται τέτοιου είδους πολιτιστικές εξορμήσεις. Η απάντηση του Hadad ήταν η εξής:
«Αλλά κύριε, ήρθα πίσω, όπως κάνω πάντα, δεν έχω καμία πρόθεση να αποφύγω την ποινή μου. Ποιόν έβλαψα κάνοντάς το; Κανείς δεν κατάλαβε ότι έλειπα».
Αν και ο Hadad φαινόταν να είναι απόλυτα ειλικρινής και ορθός, εκείνη τη φορά τιμωρήθηκε με δεκαπέντε μέρες παραμονής στην απομόνωση. Μπορούμε βέβαια να μαντέψουμε πως εκείνος ο καιρός δεν θα ήταν τόσο βαρετός και καταθλιπτικός όσο για όλους τους άλλους κοινούς κρατούμενους…
Τα παραπάνω συμβάντα τα ξέρουμε χάρη στον Donald Powell Wilson, ψυχίατρο που εργαζόταν στο Fort Leavenworth όσο κρατούταν εκεί ο Hadad. Έγραψε τις παράδοξες εμπειρίες τα χρόνια του ως ψυχίατρος φυλακών στο βιβλίο “My Six Convicts”. Από αυτές δεν μπορούσε να λείπει ο Hadad. Μεταξύ αυτών των ιστοριών είναι και η εξής:
Ο Hadad, ως συνήθως, βρισκόταν σε ένα κελί απομόνωσης που δημιουργούσε στους φρουρούς την ψευδαίσθηση της ασφάλειας. Κάποια στιγμή, παρατήρησαν πως ο κουβάς του Hadad που λειτουργούσε ως τουαλέτα παρέμενε άδειος για αρκετό καιρό. Έτσι, ανήσυχοι για την υγεία του, άνοιξαν το κελί του και τον βρήκαν κρεμασμένο.
Το όργανο απαγχονισμού ήταν μια ζώνη που φαίνεται πως είχε πείσει τον φύλακα να του δώσει υπνωτίζοντάς τον. Ο πρώτος είχε ακόμα την ψευδαίσθηση ότι την φορούσε μέχρι τη στιγμή που αποκαλύφτηκε η πραγματικότητα. Έως τότε, έδειχνε την μέση του στον Wilson και τους άλλους φρουρούς για να τους πείσει πως η ζώνη του ήταν στη θέση της, αν και μόνο εκείνος μπορούσε να τη δει. Οι υπόλοιποι την έβλεπαν, όπως και ήταν, γύρω από τον λαιμό του Hadad.
Ο Wilson χαρακτήρισε τον Hadad ως νεκρό και τον μετέφεραν στο νεκροτομείο όπου παρέμεινε λίγες μέρες, μέχρι τη στιγμή της νεκροψίας. Για το γεγονός αυτό μαζεύτηκαν πολλοί γιατροί, παρακινημένοι από τις ιστορίες γύρω από το πρόσωπο του Hadad, ελπίζοντας να διαπιστώσουν τι τον έκανε τόσο ιδιαίτερο. Και ενώ είχαν φορέσει τα γάντια, έτοιμοι να φέρουν το μακάβριο έργο τους εις πέρας, άκουσαν ένα σιγανό ένρινο ήχο. Την επόμενη στιγμή, όλοι είχαν οπισθοχωρήσει. Ο Hadad όχι μόνο ανέπνεε αλλά είχε ανακαθίσει στο τραπέζι του νεκροτομείου.
«Κύριοι, θα προτιμούσα όχι, αν δεν σας πειράζει», ήταν τα λόγια του με την καλλιεργημένη προφορά Οξφόρδης στους γιατρούς που δεν πίστευαν αυτό που μόλις είχαν δει να συμβαίνει.
Όπως περιγράφει ο Wilson που λίγες μέρες πριν πράγματι δεν είχε βρει σφυγμό και τον είχε χαρακτηρίσει νεκρό, ένα νυστέρι γλίστρησε από το χέρι ενός παρευρισκόμενου που είχε παγώσει από τον τρόμο. Ο Hadad σηκώθηκε από το τραπέζι του νεκροτομείου, σήκωσε ευγενικά το νυστέρι και το ακούμπησε στον πάγκο με τα άλλα χειρουργικά εργαλεία. Έπειτα, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, ζήτησε ένα ποτήρι νερό.
Ο Hadad είχε παραμείνει “νεκρός” για τρεις μέρες. Ο συμβολισμός του αριθμού αυτού ήταν και είναι οφθαλμοφανής για όλους. Όλο εκείνο τον καιρό είχε γνώση όσων συνέβαιναν και λέγονταν γύρω του…
Οι γιατροί είχαν εκπλαγεί τόσο από το γεγονός εκείνο όπου έπειτα είχαν αρκετές συναντήσεις με τον Hadad. Σε μια από αυτές έπεσε σε τόσο βαθιά φάση υπνωτικής καταληψίας ώστε κανένας από τους παρευρισκόμενους γιατρούς δεν μπορούσε να τον χαρακτηρίσει ως ζωντανό. Ακόμα και όταν του χάραξαν το δάχτυλο, το αίμα του δεν έτρεχε. Σε μια άλλη του, τους υποσχέθηκε πως είχε τη δύναμη να πάψει τις κρίσεις επιληψίας που μάστιζαν τους κρατούμενους στο ψυχιατρικό τμήμα από την ώρα που έκλεισαν θα έκλειναν τη συμφωνία μέχρι την ίδια ώρα τρεις μέρες έπειτα. Πράγματι, εκείνο το διάστημα που οι γιατροί παρατηρούσαν εξαιρετικά επίμονα τον γενικό πληθυσμό και ο Hadad ήταν κλεισμένος στην απομόνωση, δεν σημειώθηκε ούτε ένα περιστατικό επιληψίας. Μετά την ώρα που το στοίχημα έληγε, οι κρίσεις ξέσπασαν ξανά. Ήταν όπως το χαρακτήρισαν μια περίπτωση τηλεπαθητικής θεραπείας.
Με όλες εκείνες τις υπεράνθρωπες ικανότητες που τους είχε αποδείξει έμπρακτα πως κατείχε, ο Wilson και ο Gordon, ο συνάδελφός σε όλες εκείνα τα περιστατικά, του έκαναν την πιο λογική ερώτηση: Αφού μπορούσε να φύγει όποτε ήθελε, γιατί συνέχιζε να επιστρέφει στο ίδιο καταθλιπτικό μέρος, ενώ ήξερε πως θα τον πετούσαν στην απομόνωση και θα τον άφηναν μέρες στο σκοτάδι με ψωμί και νερό και συντροφιά τον ξύλινο κουβά. Η απάντησή του ήταν απλή, παρόμοια με όσες έχουμε ακούσει σε πολλές, φανταστικές ωστόσο, ταινίες. Αυτή ήταν η αποστολή του. Έπρεπε να βρει δύο σατανικά πνεύματα και να τα διώξει από τον υλικό κόσμο, και δύο ψυχές για να τους μεταλαμπαδεύσει τη γνώση. Το ένα σατανικό πνεύμα το είχε ήδη κατατροπώσει.
Ο Hadad πρότεινε στους δύο άντρες να συμμετέχουν σε μια μεσονύχτια τελετή αίματος μετά την οποία δεν θα ήταν ποτέ ξανά οι ίδιοι. Θα τους μεταβίβαζε κάποια από τη γνώση που τόσο τους προβλημάτιζε εκείνες τις μέρες. Θα τους έκανε αγέραστους και αιώνιους. Τα ερωτήματα που τους γεννήθηκαν ωστόσο για τη φύση της τελετής αυτής ήταν τόσα που εν τέλει κανείς τους δεν δέχτηκε.
Μιας και δεν υπάρχουν ικανοποιητικά στοιχεία για το ποιος πραγματικά ήταν ο Hadad, τις πιο σημαντικές πληροφορίες μας τις παρέχει, όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο γιατρός Donald Powell Wilson. Πολλοί είναι αυτοί που αρνούνται την ύπαρξη ενός ατόμου που κατείχε τις δυνατότητες που περιέγραφε ο Wilson. Ωστόσο, δεδομένων των μαρτύρων που υπήρχαν σε εκείνα τα συμβάντα και του γεγονότος πως ο Wilson ήταν άνθρωπος της επιστήμης, χωρίς παλαιότερες μεταφυσικές αναζητήσεις, πιστεύεται πως ο γιατρός δεν υπερέβαλε όταν έγραφε για τον Hadad… Φαίνεται πως πράγματι υπήρξε και έκανε όσα ξέρει ο Wilson και πολλά άλλα που δεν θα μάθουμε ποτέ…
Tags: Donald Powell Wilson , Fort Leavenworth , Hadad , Kansas , My Six Convicts , The Weird Side Daily , Αγγελική Παπανικήτα , Αϊτή , αλλόκοτο , αλυσίδα , Αμερική , αναζητήσεις , αναζήτηση , ανάκριση , άντρας , απόδραση , απομόνωση , αποστολή , απουσία , άρθρα , άρθρο , άρθρο φαντασίας , άρθρο φανταστικού , αστρολόγος , Άσυλο , ασφάλεια , βουντού , γρίφος , διευθυντής , δολοφονία , δολοφόνος , δύναμη , Έγκλημα , εκδήλωση , εμπρηστές , εξόρμηση , επιληψία , επιστήμη , επώνυμο , εργαλεία , έρευνα , ζόμπι , ζωντανός , ήχος , θεραπεία , ιερέας , ισόβια , ιστορία , κατηγορία , κελί , κόσμος , κρατική φυλακή , κρατούμενοι , κρατούμενος , κρεβάτι , κρίσεις , κρίσεις επιληψίας , κρίση , μακάβριο , μέρα , μεταφυσικό , μυαλό , μυστήριο , νεκρός , νερό , όνειρο , Οξφόρδη , πανεπιστήμιο , πανικός , παραφυσικό , πληροφορία , πληροφορίες , πνεύμα , πνεύματα , πόλη , Σενεγάλη , σκέψεις , στοίχημα , Συναυλία , σωφρονιστικό κατάστημα , ταινία , Ταινίες , τελετές , τελετή , τελετή αίματος , τζαζ , τηλεμεταφορά , τηλεπάθεια , τηλεπαθητική θεραπεία , τουαλέτα , Υπερφυσικό , υπνωτική καταληψία , υπνωτισμός , φόνος , Φύλακας , φυλακή , Χαλδαίος , χειροπέδες , χειρουργείο , Χουντίνι , Ψυχιατρείο , Ψυχίατρος
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.