“Στη δεκαετία του ’40 συναντάμε την εξωπραγματική υπόθεση του Hadad, ενός άντρα που θα έκανε τον Χουντίνι να μοιάζει με φτηνό ατάλαντο ταχυδακτυλουργό μπροστά του. Γιατί ο Hadad μπορούσε να εγκαταλείπει όποτε ήθελε το κελί του, όσες χειροπέδες και αν φόραγε, για να ακούσει τα συγκροτήματα τζαζ που έρχονταν στην πόλη…”
“Συνάντησαν μια συμπλοκή. Μιαν ομάδα ανυπάκουων πολιτών, συγκρούστηκε με τις Δυνάμεις. Το σημείο είχε μετατραπεί, σ’ εμπόλεμη ζώνη. Οδομαχίες, φωτιές και χημικά. Στην προσπάθειά τους να διασχίσουν το σημείο των συμπλοκών, ένα μέλος της ομάδας τους, λιποθύμησε απ’ την έντονη χρήση χημικών. Ένα όχημα της πυροσβεστικής, περνούσε τρέχοντας σε κάποιον απ’ τους πλαϊνούς δρόμους κι οι σειρήνες του έκλαιγαν σα τρελές…”
Ένα δυστοπικό διήγημα της Χαράς Κωστοπούλου.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
