”Το ανθρώπινο δράμα. Αυτό το σκοτεινό τέρας. Κάθε άνθρωπος εισάγεται στην διαφθορά αν θέλει να επιβιώσει. Κάποιοι, που παραμένουν κοιμισμένοι καθ’ όλη την ζωή τους, μιλούνε για αγάπη και αρμονία με τον δυνάστη. Ποτέ μου δεν τους κατάλαβα. Ένιωθα μια φυσική αποστροφή απέναντι στους πνευματικούς δούλους. Αυτούς που εκτιμώ και μνημονεύω είναι τους ανθρώπους που βούτηξαν με το μένος αετού μέσα στο σκοτάδι και βγήκαν από την άλλη πλευρά, λαμπεροί και λαβωμένοι. Αυτοί έζησαν. Οι άλλοι βρίσκονται σε άρνηση. Και ανάμεσα τους είμαστε εμείς.”
”Ο μονόλιθος έμοιαζε πανάρχαιος και ο ουρανός που κρεμόταν από πάνω του, διαποτισμένος από τις εκθαμβωτικές ακτίνες του ηλίου, φαινόταν να βρίσκεται πολύ κοντά μας, τόσο πολύ που ένιωσα ότι αν τέντωνα το χέρι μου θα τον άγγιζα και θ’ ανακάλυπτα ότι ήταν κατασκευασμένος από ένα συμπαγές κομμάτι γαλαζωπού κρυστάλλου.”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
