“Η εικόνα της καταστροφής ήταν αδιαμφισβήτητη. Όλα θα κατέληγαν πάλι στο νερό. Η ζωή και ο θάνατος. Νερό παντού… Γεννιόμαστε στο νερό και τώρα έρχεται ένας υδάτινος θάνατος να μας περιβάλει, χωρίς τη ζεστή θαλπωρή της μήτρας…”
Ένα weird διήγημα από τη Χαρά Κωστοπούλου.
“Το δέρμα της ήταν χλωμό. Ήταν ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι, πάνω σε ένα υπερυψωμένο βάθρο. Μια ανθοδέσμη με κόκκινα τριαντάφυλλα ήταν αφημένη πάνω στην αγκαλιά της…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
