“Ετοίμασε πάλι την ακτίνα του, η οποία τώρα του έλιωνε το κρανίο από το εσωτερικό. Το σώμα του δεν θα άντεχε για πολύ ακόμα, οποία κίνηση έκανε από ‘κει και πέρα θα στοίχιζε πολύ ακριβά. Η λάμψη από τα μάτια του φώτισε το μέρος όπου υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν το υπόγειο. Όμως, αυτό που έβλεπε ήταν ένα μεταλλικό μπουντρούμι, γεμάτο διαδρόμους που ξεχύνονταν αριστερά και δεξιά…”
”Το κρανίο της ήταν γυμνό στην κορυφή του κεφαλιού και οι σάρκες κατεβασμένες και δεμένες στους ώμους της. Τα φιλήδονα χείλη της κατακόκκινα και αισθησιακά, τα μάτια της ολόμαυρα κόλαζαν και άγιο, το άγριο χαμόγελό της γεμάτο ηδυπάθεια.”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
