”Είχε κατακόκκινα μάτια και βαθουλωμένο πρόσωπο. Ήταν ρακένδυτος ενώ στο δεξί του χέρι κρατούσε μια γκλίτσα. Σφύριζε ρυθμικά κοιτώντας στα μάτια τον Γουέιν. Ο Βοσκός ήταν όπως του τον περιέγραφε η γιαγιά του στις ιστορίες της.”
”Η τσιμεντένια οροφή διαλύθηκε. Πέταξε ψηλά, στον γαλανό ουρανό που ατένιζε τόσο καιρό. Και για πρώτη φορά, αντίκρυσε επιτέλους αυτό που υπήρχε κάτω: μια κρυστάλλινη λίμνη, που έδειχνε πεντακάθαρα πλέον την αντανάκλασή της. Έδειχνε μια πανέμορφη πεταλούδα που έσκιζε τους αιθέρες ενώ τα φτερά της είχαν όλες τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου.”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
