Αυτός ο τρυφερός φύλακας που κάθε βράδυ, καθόταν σε μια κουνιστή καρέκλα, δίπλα στην κούνια ενός βρέφους που κοιμόταν γαλήνια και με την μαγική αύρα του, του χάριζε γλυκά όνειρα. Στο παρελθόν ήταν το δικό του υπνοδωμάτιο. Τον επισκέπτονταν οι αγαπημένοι του και ένας γλυκός σκυλάκος ξάπλωνε δίπλα του κουλουριασμένος. Στο μέλλον φαινόταν να είναι ζει εκεί το μωρό που είχε πάρει τη μορφή νεαρού αγοριού γεμάτο όνειρα.
“Ο άνεμος θρόιζε αναμεσά στις φυλλωσιές των δέντρων. Μύριζα τον ερχομό του. Καταχνιά και ομίχλη σμίλευαν τα κορμιά των νεράιδών της νέας εποχής που πλησίαζε. Αυτό το δυσοίωνο κομμάτι του χρόνου που έρρεε γεμάτο καυτό ήλιο, ιδρώτα, θάνατο και μίζερη ραστώνη ερχόταν στο τέλος του…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
