”Προερχόταν από μια μακριά, καθαρόαιμη βασιλική οικογένεια. «Μια γενιά μαγισσών και βασιλιάδων», όπως συνήθιζε να λέει η μητέρα της. Μια υπέροχη τριανταφυλλιά, που ήταν θαλερή, μια φορά και ένα καιρό. Τώρα, το μόνο που απέμενε από εκείνη την τριανταφυλλιά, ήταν μονάχα η ίδια: Ένα μικρό, μαραμένο ρόδο, μισό ζωντανό, μισό πεθαμένο. Και όλα τα υπόλοιπα ήταν απλά αγκάθια.”
“Ψάχνω για ένα κομμάτι πράσινο, ανέγγιχτο από τα χέρια της πύρινης λαίλαπας που καταπίνει τα πάντα στο πέρασμά της. Δεν μπορώ να διακρίνω μέσα στον καπνό. Αναρωτιέμαι τι θα απογίνω. Περνάω μέσα από τα δάχτυλά μου την πράσινη χαίτη μου και την κοιτάω θλιβερά…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 2
ΕπόμενηΕνημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
