“Το κορίτσι με την κόκκινη κάπα έσιαξε την κουβέρτα που κάλυπτε το καλάθι της και άρχισε να περπατάει στο δάσος. Οι ήχοι του την ακολουθούσαν και τα κοράκια την συνόδευαν. Η ομίχλη είχε καλύψει τα πάντα και το τοπίο έμοιαζε απόκοσμο.”
“Στο υπόγειο του παλατιού κάτι έντονα μυρίζει
Σε ένα μήλο κατακόκκινο κατάρες ψιθυρίζει
Τον δρόμο για το δάσος πήρε την αυγή
Όλη τη μέρα βάδιζε, ώσπου να τη βρει…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
