Διηγήματα-Ιστορίες
“Ήξερε τι είχε δει εκεί κάτω. Θυμόταν τη γυναίκα στη γωνία. Θυμόταν. Τα λευκά μαλλιά της άτακτα ριγμένα στους ώμους της, τα λευκά βρώμικα κουρελιασμένα ρούχα της, το σαπισμένο γεμάτο ουλές δέρμα της, τη δυσωδία που απέπνεε…”
“Τα χάπια μου προσφέρουν αυτό που λαχταρώ πιο πολύ απ’ όλα: Τη λησμονιά. Οικοδομούν ένα χημικό τείχος που κρατάει μακριά τα φριχτά όνειρα που προσπαθούν κάθε βράδυ να εισβάλλουν στο κεφάλι μου: Εικόνες πλοκαμοφόρων τεράτων που αναδύονται από μια αγριεμένη θάλασσα και ισοπεδώνουν αλαλάζουσες πολιτείες…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
