Στις 4 Αυγούστου του 1577, στο χωριό Blythburgh της Αγγλίας συνέβη κάτι πολύ τρομακτικό: Κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης Κυριακάτικης λειτουργίας, μια παράξενη καταιγίδα ξέσπασε γύρω απ’ την Εκκλησία της Αγίας Τριάδας, εκεί όπου ήταν μαζεμένοι οι πιστοί της ενορίας. Ξαφνικά, ένα εκκωφαντικό αστροπελέκι συντάραξε τις πόρτες της εκκλησίας οι οποίες άνοιξαν διάπλατα, σπρωγμένες από κάποια άγνωστη δύναμη. Και τότε, ένα πλάσμα που έμοιαζε με πελώριο μαύρο σκυλί, χίμηξε στο εσωτερικό του ναού και άρχισε να τρέχει πάνω-κάτω ανάμεσα στα στασίδια του λοξοκοιτάζοντας κακόβουλα το τρομοκρατημένο εκκλησίασμα με κάτι μάτια πελώρια που έμοιαζαν πύρινα και σατανικά. Τα νύχια και τα δόντια του ήταν τεράστια και κοφτερά και η ανάσα του μύριζε σαν θειάφι, ενώ το περιέβαλλε ένα κύμα υπερφυσικής θερμότητας. Χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, σκότωσε έναν άνδρα και ένα παιδί που εκείνη τη στιγμή προσεύχονταν, ενώ όσους άλλους άγγιξε, τους σημάδεψε για πάντα με φριχτές ουλές που έμοιαζαν με βαθιά εγκαύματα. Κάποιοι μάρτυρες ισχυρίστηκαν ότι το κακόβουλο εκείνο ον ήταν τυλιγμένο με φλόγες και καπνό.
Η ορμητικότητα της επίθεσής του ήταν τόσο μεγάλη που μέρος της οροφής της εκκλησίας κατέρρευσε, ενώ όταν τελικά έφυγε άφησε πίσω του μαύρα σημάδια καψίματος που ακόμα και σήμερα είναι ορατά στην πόρτα της εκκλησίας και αποκαλούνται από τους ντόπιους «τα αποτυπώματα του διαβόλου». Σύμφωνα με τις πεποιθήσεις της περιοχής, οι άτυχοι εκείνοι άνθρωποι έπεσαν θύματα της επίθεσης ενός λυσσασμένου λαγωνικού της κόλασης («hellhound».) Ακόμα και σήμερα λέγεται ότι η τρομακτική αυτή οντότητα εμφανίζεται γύρω από μια εκκλησία στο Bungay του Suffolk, 12 μίλια μακριά. Το άτυχο εκείνο εκκλησίασμα δεν ήταν το μοναδικό που αναγκάστηκε να υποστεί μια τέτοια παράξενη επίθεση. Το φολκλόρ και οι θεάσεις παρόμοιων πελώριων θηρίων έχουν ηλικία αιώνων.
Η πρώτη αναφορά στην Αγγλία μας έρχεται από το έτος 856 AD, όπου σε ένα γαλλικό χειρόγραφο αναφέρεται κάποιο «μαύρο κυνηγόσκυλο» το οποίο είχε εισβάλλει σε μια εκκλησία προτού εξαφανιστεί. Το 1127, ένα παρόμοιο συμβάν περιγράφεται στο χρονικό του Peterborough ενώ παραπλήσιες θεάσεις, λιγότερο καταστροφικές και θανατηφόρες, συνεχίζονται στα Βρετανικά νησιά μέχρι τις μέρες μας.
Τι είναι όμως αυτά τα «Λαγωνικά της κόλασης;»
Καταρχήν πρόκειται για ένα πολύ παράξενο-αν και εξαιρετικά σπάνιο-φαινόμενο που φαίνεται να παρουσιάζεται σε πολλά σημεία του πλανήτη μας. Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση και υπάρχουν μάλιστα αρκετές μαρτυρίες που προέρχονται από την επαρχία, αλλά και από τα πολυπληθή αστικά κέντρα της χώρας μας σύμφωνα με τις οποίες, αλλόκοτα σκυλιά που καλύπτονται από πυκνό μαύρο τρίχωμα και έχουν παράξενα φωτεινά μάτια έχουν παρενοχλήσει ανυποψίαστους συμπατριώτες μας, μόνο και μόνο για να εξαφανιστούν αμέσως μετά κατά τρόπο εντελώς μυστηριώδη, συνήθως με τη μορφή μιας φλογερής έκρηξης. Τα παράξενα αυτά όντα έχουν σημαδέψει με τα νύχια τους την καταγεγραμμένη ιστορία όλων των λαών του κόσμου μας. Θυμίζουν πολύ τον αρχαιοελληνικό Κέρβερο που φύλαγε τις χάλκινες πύλες του Άδη.
Σχετίζονται επίσης με τα μαύρα σκυλιά της Εκάτης που κάλπαζαν στους κάμπους και τις ερημιές τις ασέληνες νύχτες του χειμώνα και συνόδευαν τη σκοτεινή θεά στις τρομακτικές εμφανίσεις της σε μοναχικά τρίστρατα, κάθε φορά που την καλούσαν παράτολμοι και άφρονες θνητοί. Μοιάζουν να κατοικούν σε μια παράξενη ζώνη που απλώνεται ανάμεσα στην πραγματικότητα και το μύθο και έχουν εμπνεύσει πολλούς ταλαντούχους συγγραφείς όπως ο Arthur Conan Doyle, o συγγραφέας του φημισμένου Sherlock Holmes, ο οποίος έγραψε το φημισμένο «Σκυλί των Μπάσκερβιλλ» και ο εμβληματικός πλέον H.P. Lovecraft, ο οποίος εμπνεύστηκε απ’ αυτά το τρομακτικό «κυνηγόσκυλο» (The Hound) και τα αινιγματικά «Σκυλιά του Τίνταλος.»
Οι εμφανίσεις τους χαρακτηρίζονται από κάποια κοινά χαρακτηριστικά που κάνουν ακόμα πιο αινιγματική την όλη φύση τους: Συνήθως περιγράφονται ως μεγαλόσωμα μαύρα κυνηγόσκυλα με μέγεθος που ενδέχεται να φτάνει αυτό ενός αλόγου ή μιας αγελάδας. Είναι κατάμαυρα, με μακριά και αναμαλλιασμένη γούνα που συχνά σπινθηρίζει ή περιβάλλεται από έναν απόκοσμο φωσφορισμό πράσινου χρώματος. Τα μάτια τους είναι πολύ μεγάλα, σαν δίσκοι, και εκπέμπουν ένα κακόβουλο κόκκινο, κίτρινο ή πράσινο φως. Έχουν πελώρια νύχια, δόντια μεγάλα και κοφτερά και είναι υπερβολικά ευκίνητα γοργά και δυνατά. Κάποιες φορές μοιάζουν εντελώς υλικά και κάποιες άλλες εμφανίζονται ως άυλες οπτασίες.
Υπήρξαν μάλιστα άνθρωποι που προσπάθησαν να τα αγγίξουν και είδαν τα δάχτυλά τους να περνάνε από μέσα τους λες και διαπερνούσαν ένα απόλυτο κενό. Ουρλιάζουν και μουγκρίζουν κατά τρόπο πολύ τρομακτικό και ενίοτε γελάνε κακόβουλα, σαν ύαινες που καραδοκούν μέσα στο σκοτάδι. Ο βηματισμός τους είναι εντελώς αθόρυβος και σε πολλές περιπτώσεις αφήνουν καρβουνιασμένα χνάρια στο πέρασμά τους. Θεωρούνται προάγγελοι ατυχιών και συμφορών. Λέγεται ότι όποιον κοιτάξουν στα μάτια είναι γραφτό του να πεθάνει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ η εμφάνισή τους συχνά προοιωνίζει κάποια καταστροφή που θα πλήξει ολόκληρη την περιοχή η οποία έχει την ατυχία να υποστεί την παρουσία τους. Υπάρχουν κάποιες ακόμα πιο εντυπωσιακές μαρτυρίες σύμφωνα με τις οποίες περιβάλλονται από φλόγες ή από μια γκρίζα ομίχλη ή μοιάζουν να είναι δεμένα με αλυσίδες. Κάποιοι άλλοι μάρτυρες ισχυρίζονται ότι αιωρούνται ή πλέουν πάνω απ’ το έδαφος ή ακόμα ότι μοιάζουν να είναι ακρωτηριασμένα. Κάποιοι λένε ότι μπορούν και αλλάζουν σχήμα και ότι είναι σε θέση να πάρουν τη μορφή ενός μαύρου και επικίνδυνου αλόγου. Παρόλα αυτά, υπάρχει και η ανάποδη όψη του νομίσματος.
Φαίνεται ότι δεν είναι όλα τα υπερφυσικά κυνηγόσκυλα κακά και επικίνδυνα ούτε αποτελούν πάντοτε προάγγελους κακών ειδήσεων. Υπάρχουν πολλές αναφορές για παράξενα μαύρα-συνήθως φασματικά-σκυλιά που προστάτευσαν μοναχικούς ταξιδιώτες, πολύ συχνά γυναίκες, από δυσάρεστα συναπαντήματα ή τους βοήθησαν ώστε να μην χάσουν το δρόμο τους κατά τη διάρκεια κάποιας ξαφνικής καταιγίδας. Πολλές φορές μοιάζουν να περιπλανιόνται σε τοποθεσίες όπου υπάρχουν αρχαία ερείπια ή εκκλησίες, σαν να φυλάνε ή να επιτηρούν το συγκεκριμένο μέρος.
Οι Σκωτσέζοι πιστεύουν ότι προστατεύουν κρυμμένους θησαυρούς ή αντικείμενα με μεγάλη μαγική δύναμη ή ακόμα και σημεία όπου οδηγούν κάπου «αλλού» όπως για παράδειγμα έναν αρχαίο μονόλιθο που υψώνεται ακόμα στην περιοχή του Murthley στο Perthshire. Στην Ελλάδα έχουμε αντίστοιχες αναφορές για «μαύρα στοιχειά» που πολλές φορές μοιάζουν να εκπνέουν φλόγες ή να έχουν αφύσικα φωτεινά μάτια και τα οποία επίσης φημολογείται ότι φυλάνε θησαυρούς και περάσματα που οδηγούν σε άλλους κόσμους. Αν και πρόκειται κατά κανόνα για μοναχικές φιγούρες, υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις: Στο Eastbourne του Sussex λέγεται ότι ακόμα και σήμερα ότι τρία τέτοια πλάσματα περιπλανιόνται μαζί στην εξοχή, ενώ στο δάσος του Blandford Forum ακούγονται συχνά τα αλυχτίσματα κάποιου φασματικού κυνηγητού μέσα στη νύχτα. Συχνά επίσης συχνάζουν σε τρίστρατα ή σε μέρη όπου γίνονταν εκτελέσεις, κυρίως μαγισσών, μια παράδοση που μοιάζει να σχετίζεται άμεσα με τις δραστηριότητες της αρχαίας και πανίσχυρης Εκάτης…
Σε γενικές γραμμές, στις χώρες των Κελτών κυρίως, θα τα συναντήσετε σε ερημικούς δρόμους, σε κρύπτες, σε νεκροταφεία και σε σκοτεινούς ερημότοπους. Είναι γνωστά με πολλά ονόματα: Στην Ιρλανδία ονομάζονται Pooka και στο Isle of Man Moddey Dhoo, στην Ουαλία Gwyligi και στη Σκωτία Cù Sìth. Το πιο γνωστό από όλα είναι το Black Shuck, το οποίο αναφέρεται στα παράξενα σκυλιά που στοιχειώνουν το Norfolk, το Suffolk και το Cambridgeshire. Το συγκεκριμένο όνομα προέρχεται από την παλιά Αγγλική λέξη ‘scucca’ που σημαίνει “δαίμονας” ή από τη λέξη “shucky” που σημαίνει “μαλλιαρό» ή «δασύτριχο». Εκεί πιστεύουν ότι τα τρομακτικά αυτά πλάσματα είναι φαντάσματα νεκρών ταξιδιωτών, πνεύματα νεκρών κυνηγόσκυλων που περιμένουν ακόμα την επιστροφή των αφεντικών τους, φύλακες κρυμμένης γνώσης ή ακόμα και ο ίδιος ο διάβολος.
Υπάρχει ωστόσο κάποιος πυρήνας αλήθειας πίσω από όλες αυτές τις εντυπωσιακές δοξασίες; Μια παράξενη ανακάλυψη που έλαβε χώρα το Μάιο του 2014, φαίνεται να υπαινίσσεται κάτι τέτοιο: Μια ομάδα ερασιτεχνών Λονδρέζων αρχαιολόγων ανακάλυψε στα ερείπια μιας εκκλησίας στο Leiston του Suffolk, τα οστά ενός πελώριου σκυλιού. Το εν λόγω σκυλί θα πρέπει να έφτανε σχεδόν τα δύο μέτρα σε ύψος και να ζύγιζε πάνω από 100 κιλά. Η χρονολόγηση των οστών φανέρωσε ότι το εν λόγω πλάσμα ήταν ζωντανό κατά το 1100 μχ τότε που ξεκίνησαν οι πρώτες ιστορίες για τα «λαγωνικά της κόλασης». Φαίνεται μάλιστα ότι είχε ταφεί εκεί επίτηδες, κατά τη διάρκεια κάποιας συγκεκριμένης τελετουργίας. Επισημαίνεται ότι η συγκεκριμένη περιοχή βρίσκεται πολύ κοντά στο σημείο όπου το 1577 είχε σημειωθεί μια πολύ δραματική εμφάνιση ενός «υπερφυσικού» λαγωνικού…
Πέρα όμως απ’ όλα τα παραπάνω, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι ο σκύλος ως σύντροφος, φύλακας, προστάτης αλλά και επικίνδυνος αντίπαλος, είναι μια αρχέτυπη εικόνα με ρίζες που φτάνουν πολύ βαθιά στο ανθρώπινο ασυνείδητο. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, τα πρώτα σκυλιά εξημερώθηκαν πριν από τουλάχιστον 10 χιλιετίες και έκτοτε συντροφεύουν τον άνθρωπο σε όλες του τις εξερευνήσεις. Η εικόνα του σκύλου λοιπόν, δισυπόστατη, φωτεινή και σκοτεινή, είναι συνυφασμένη με τον άνθρωπο και μάλλον θα μας συντροφεύει για πολύ καιρό ακόμα.
Είναι λοιπόν εντελώς απίθανο κάποιες φορές, στις ερημιές, εκεί που απλώνεται το αρχέγονο σκοτάδι, μακριά από τα εκτυφλωτικά φώτα του σύγχρονου πολιτισμού, να ξυπνάει κάτι αρχαίο και παράξενο; Κάτι που να υιοθετεί μια μορφή οικεία στο μοναχικό ταξιδιώτη ο οποίος νιώθει ξαφνικά μόνος και ευάλωτος, απογυμνωμένος από το αυτάρεσκο κουκούλι της σύγχρονης τεχνολογίας; Και ποιος μπορεί να μας βεβαιώσει ότι τα αλλόκοτα εκείνα λαγωνικά που κάποτε εισέβαλαν στην επικράτεια των ανθρώπων και σκορπίζανε τον αρχέγονο τρόμο τους, δεν θα αποφασίσουν να μας υπενθυμίσουν για μια ακόμα φορά ότι πέρα από τη μικρή σφαίρα της προβλέψιμης ζωής μας, καραδοκεί ακόμα το απέραντο και μυστηριακό σκοτάδι;
Βιβλιογραφία:
1) Highways & Byways in East Anglia, author W. A. Dutt 1901.
2) Οι Πύλες του Αλλόκοσμου, Θανάσης Βέμπος, Εκδόσεις Μάριος Βερέττας Αθήνα 1999
3) https://en.wikipedia.org/wiki/Hellhound
4) http://www.worldoffemale.com/black-dog-hellhound-myths/
5) http://mysteriousuniverse.org/2015/09/the-black-hellhounds-of-the-united-kingdom/
Tags: Arthur Conan Doyle , article , black , black dog , black hounds , death , demons , dog , dogs , eyes , H.P. Lovecraft , hell , hellhound , hellhounds , hound , myth , paranormal , roads , stories , The Hound , The Weird Side Daily , The Weird Side Daily άρθρα , twsd , weird , weird article , weird άρθρο , Αγγλία , άρθρο , άρθρο φανταστικού , δαίμονας , δάσος , διάβολος , δόντια , δρόμος , εκκλησία , εκκλησίες , Ελλάδα , Έρικ Σμυρναίος , θάνατος , θειάφι , Ιρλανδία , ιστορίες , Κέρβερος , κόλαση , κυνηγόσκυλο , λαγωνικά , λαγωνικά της κόλασης , μαλλιαρό , μάτια , μαύρο , μαύρος σκύλος , μύθος , νύχια , ομίχλη , Παράξενο , παραφυσικό , πλάσμα , σκοτάδι , Σκυλί των Μπάσκερβιλλ , Σκυλιά του Τίνταλος , σκύλος , Σκωτσέζοι , Συγγραφέας , ταξιδιώτες , Υπερφυσικό , φωτεινά μάτια , φωτιά
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.