Με αφορμή την επερχόμενη ταινία με τίτλο «Δόκτωρ Ύπνος», που κυκλοφορεί στις 8 Νοεμβρίου, αποφάσισα να γράψω μία κριτική για το ομώνυμο μυθιστόρημα του Στίβεν Κινγκ, πάνω στο οποίο βασίζεται το φιλμ.
Στο βιβλίο αυτό, ο Κινγκ μας δίνει τη συνέχεια ενός από τα κορυφαία και πιο πετυχημένα μυθιστορήματα τρόμου όλων των εποχών, της Λάμψης. Η ιστορία αυτή ξεκινά λίγα χρόνια μετά την καταστροφή του ξενοδοχείου Θέα με τον μικρό Ντάνι να παλεύει ακόμα με τα φαντάσματα του παρελθόντος (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Την εμφάνισή τους κάνουν πολύ γνώριμοι χαρακτήρες της Λάμψης, όπως (φυσικά) η Γουέντι Τόρανς, ο Ντικ Χάλοραν και, ίσως το πιο τρομακτικό πνεύμα του στοιχειωμένου ξενοδοχείου, η κυρία Μάσεϊ.
Μετά από αυτή τη μικρή, αλλά πολύ διασκεδαστική εισαγωγή, μεταφερόμαστε στην κύρια ιστορία. Ο Ντάνι, πλέον Νταν, Τόρανς επηρεασμένος από την ταραγμένη παιδική του ηλικία, παλεύει χρόνια με τα προβλήματα αλκοολισμού και τα ξεσπάσματα βίας που τον ταλαιπωρούν. Οι χρόνιες καταχρήσεις έχουν, σχεδόν, θέσει σε καταστολή τη «λάμψη» του και δείχνει να κυλά όλο και πιο χαμηλά. Μετά από ένα περιστατικό που του προξένησε βαθύτατες τύψεις, ο Νταν αποφασίζει να βάλει τη ζωή του σε μία τάξη. Εγγράφεται στους Ανώνυμους Αλκοολικούς και, λίγο αργότερα, βρίσκει δουλεία σε ένα άσυλο ανιάτων, όπου χρησιμοποιώντας τις ψυχικές του ικανότητες, στηρίζει τους ετοιμοθάνατους στις τελευταίες τους στιγμές. Έτσι, αρχίζουν να τον φωνάζουν Δόκτωρ Ύπνο.
Όλα δείχνουν να μπαίνουν σε μια σειρά… μέχρι που έρχεται σε επαφή με την Άμπρα Στόουν, ένα κορίτσι που διαθέτει την ισχυρότερη λάμψη που έχει υπάρξει ποτέ. Τον πληροφορεί για εξαφανίσεις στην περιοχή της, αλλά και σε διάφορους άλλους τόπους. Για αυτές ευθύνεται ο Αληθινός Δεσμός, μία ομάδα όντων, που μοιάζουν με βρικόλακες, ωστόσο δεν τρέφονται με αίμα, αλλά με Λάμψη για αυτό και διαλέγουν προσεκτικά τα θύματά τους. Όταν στρέφονται προς την Άμπρα, ο Νταν αποφασίζει να τη βοηθήσει. Τότε αρχίζει μία καταδίωξη, η οποία κρατά τον αναγνώστη σε εγρήγορση μέχρι και το τέλος, στο οποίο όλα γυρνούν πάλι στην αρχή. Στην αρχή που κατέστρεψε τόσα χρόνια από τη ζωή του ο Νταν Τόρανς.
Κριτική: Το βιβλίο αυτό, πολλοί λένε πως στέκεται και μόνο του. Εγώ προσωπικά, διαφωνώ. Ένα από τα χαρακτηριστικά που έκαναν τη Λάμψη τόσο τρομακτική, είναι το δέσιμο του αναγνώστη με τους χαρακτήρες της. Θεωρώ πως πρέπει κάποιος να είναι εξοικειωμένος με τα γεγονότα του ξενοδοχείου Θέα, για να αντιληφθεί πλήρως τους λόγους για τους οποίους ο Νταν καταλήγει όπως περιγράφεται στο εν λόγω έργο. Όσον αφορά το μυθιστόρημα καθαυτό, ο Κινγκ δίνει μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια σε ένα από τα βιβλία που τον καθιέρωσαν ως «βασιλιά» στο χώρο της λογοτεχνίας τρόμου. Το στοιχείο του τρόμου κάνει την εμφάνισή του ήδη από τις πρώτες σελίδες, όταν ορισμένα από τα πνεύματα της Θέας κυνηγούν ακόμη τον μικρό Ντάνι. Στη συνέχεια, όσο περνούν οι σελίδες, σκιαγραφείται ο χαρακτήρας του Νταν παραθέτοντας όλα τα γεγονότα της ζωής του μέχρι το καθοριστικό γεγονός που τον έκανε να αλλάξει πορεία. Ο Νταν μεγάλωσε και άλλαξε. Ο Κινγκ δε θέλησε να ωραιοποιήσει το χαρακτήρα αυτόν, προτιμώντας να δομήσει ένα προφίλ πολύ πιο αληθινό, πολύ πιο λογικό αν θέλετε, για έναν άνθρωπο με τέτοια παιδική ηλικία.
Ο Δόκτωρ Ύπνος περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία της γραφής του Κινγκ. Τρόμος, δράση και φαντασία διέπουν πολλές από τις σελίδες του έργου. Ωστόσο, το σημαντικότερο, ίσως, στοιχείο του μυθιστορήματος αυτού δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω. Το βιβλίο αυτό είναι κάτι περισσότερο από μία ιστορία τρόμου, όπως και οι περισσότερες του Βασιλιά. Αλκοολισμός, φτώχεια, παιδική κακοποίηση και εγκατάλειψη είναι μερικά μόνο από τα προβλήματα που περικυκλώνουν τους χαρακτήρες και είναι πολύ πιο τρομακτικά από όλα τα κακόβουλα όντα που εμφανίζονται. Ο αλκοολισμός, τα ναρκωτικά και η φτώχεια, είναι προβλήματα που ο ίδιος ο συγγραφέας γνωρίζει πολύ καλά και αυτό φαίνεται (και) μέσα στις σελίδες αυτές.
Ο Δόκτωρ Ύπνος είναι μία πολύ καλογραμμένη συνέχεια της Λάμψης, ένα πολύ δυνατό σίκουελ που πατά πάνω στο πρώτο έργο, χωρίς όμως να επαναλαμβάνεται. Οι «Πιστοί Αναγνώστες», όπως ονομάζει ο Κινγκ τους φανς του, θεωρώ πως θα μείνουν κάτι παραπάνω από ικανοποιημένοι από την ιστορία αυτή, η οποία πιστεύω πως είναι καλογραμμένη, ευκολοδιάβαστη, τρομακτική σε ορισμένα σημεία και βαθιά κοινωνική.
Βαθμολογία: 4/5
Tags: article , books , creatures , dark , death , Doctor Sleep , fantasy , Film , horror , monster , Movies , murder , mystery , scary , Stephen King , The Shining , weird , αλλόκοτο , Άμπρα Στόουν , ανατριχίλα , βιβλίο , δόκτωρ , Δόκτωρ Ύπνος , Η Λάμψη , θάνατος , ιστορία , Κινηματογράφος , κριτική , κριτική βιβλίου , Λάμψη , Μυθιστόρημα , μυστήριο , Νταν Τόρανς , Ντικ Χάλοραν , Ξενοδοχείο Θέα , σκοτάδι , Στίβεν Κινγκ , Ταινίες , τρόμος , φαντασία , Φαντάσματα , Φανταστικό , Φόβος , ψυχολογία
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.