“Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είχα μια και μοναδική εμμονή χαραγμένη στο νου μου. Τα όνειρα. Τι ήταν, γιατί τα βλέπουμε, γιατί μερικά είναι καλά και άλλα άσχημα; Είναι προσπάθεια του υποσυνείδητου για να εκφραστεί, όπως υποστηρίζει ο Φρόυντ; Είναι κρυφές επιθυμίες που επιλέγουμε να θάβουμε μέσα μας; Είναι όντως απόκρυφα μηνύματα για το μέλλον μας και αν ναι από ποιόν; Τον Θεό;…”
“Η μεταχείριση από το προσωπικό είχε γίνει καλύτερη, αλλά απείχε ακόμη από αυτή που θεωρείται ανθρώπινη. Τουλάχιστον όμως, είχαν πάψει να τη δένουν και οι ενέσεις είχαν μειωθεί αισθητά…”
Το Β’ Μέρος ενός ψυχολογικού διηγήματος απο τον Παναγιώτη Ματσίγκα.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
